AudioLust & HigherLove is het tweede studioalbum van Samuel George Lewis, afgekort tot SG Lewis. Nadat in 2021 Times was uitgekomen, probeert SG Lewis de volgende slag in zijn carrière te slaan met dit vijftien tracks tellende album. De Britse dj, producer en songwriter krijgt daarbij hulp van diverse prominente gastartiesten, zoals Tove Lo en Ty Dolla $ign.
Het album gaat van start met een mysterieus intro, dat erg fijn overgaat in Infatuation. Mocht je nog stilzitten, dan zorgt deze discotrack er wel voor dat de voetjes van de vloer gaan. Het daarop volgende tweetal tracks Holding On en Call On Me (waarin ook Tove Lo opduikt) gaan op dezelfde discovoet verder. Met name het eerste deel AudioLust & HigherLove put hoorbaar uit het verleden, zo pakt SG Lewis de jaren ‘80-sound op met Oh Laura. Alle elementen van een echte eighties-kraker komen hierin terug en mochten er nog elementen ontbreken, dan worden die op Missing You alsnog afgevinkt.
Another Life brengt AudioLust & HigherLove terug naar het heden. Een track die je automatisch meeneemt naar hogere sferen. Van dit soort pareltjes hadden er nog veel meer op het album mogen staan. Her en der zijn ze te vinden. Het onlangs verschenen Fever Dreamer gaat verder waar Another Life stopte. Zelfde sfeer, net iets sneller en met een mix van gezongen en gesproken teksten.: ‘Every time you touch me/I get the fever/It’s how I know that you’re the one/The only one, my dreamer.’ Maar dit terugkerende recept pakt niet altijd goed uit. Neem Epiphany een veel te lang durend dieptepunt. Op wat korte gesproken tekst na, klinkt minuten- en minutenlang grotendeels hetzelfde deuntje. Na vijf minuten is de lol er volledig vanaf, en dan ben je pas op de helft…
En zo moddert AudioLust & HigherLove regelmatig maar wat aan. Lifetime klinkt alsof iemand de zanger is vergeten te zeggen dat de opnameband nog loopt. De zang ontbreekt, tot opeens een verdwaald refrein opduikt. Plain Sailing is nog wel een fijn rustpuntje, waarbij de muziek en zang een stuk beter in balans zijn.
AudioLust & HigherLove is een album dat best potentie heeft, maar zeker geen onuitwisbare indruk achterlaat. Hoogtepunten zijn er regelmatig, maar dieptepunten helaas ook. Iets minder leunen op de jaren tachtig en iets minder focussen op instrumentale muziek zou SG Lewis vooruit helpen. Het verschil tussen een dikke voldoende en het magere resultaat dat het nu weet te behalen.
