De naam Taylor Swift is al jaren synoniem aan succes. Een paar voorbeelden: van haar negen eerdere platen haalden acht de eerste plaats in de Amerikaanse albumlijsten. Vier daarvan verkochten meer dan één miljoen exemplaren in de eerste week, waarmee ze de enige artiest is die dat is gelukt. Van de elf Grammy-awards die ze door de jaren heen won, zijn er drie voor “album van het jaar”: Fearless (2008), 1989 (2014) en Folklore (2020). Daarmee verkeert ze in goed, maar klein gezelschap: dit lukte eerder alleen Frank Sinatra, Stevie Wonder en Paul Simon. Wereldwijd heeft Swift inmiddels 240 miljoen platen verkocht. Ter vergelijking: The Rolling Stones verkochten tot nu toe 103 miljoen stuks. Ongetwijfeld zal haar nieuwste album Midnights ook een succes worden; in ieder geval qua verkoopcijfers. Maar is het ook een goéd album? Het korte antwoord is nee, maar…
Midnights kan gezien worden als een conceptalbum: een album waarbij het geheel meer is dan de som der delen. Het thema “slapeloze nachten” is de verbindende factor tussen de dertien songs. Swift beschrijft Midnights zelf als een “reis door verschrikkingen en zoete dromen”, waarbij de teksten gaan over wraakfantasieën, wat-als overpeinzingen, verliefd worden en uit elkaar gaan. Op Midnights etaleert Swift nogmaals haar vermogen tot het schrijven van empathische teksten die nostalgie en introspectie ademen. Bijvoorbeeld in het nummer Anti-Hero, waarin ze zingt: “It’s me/Hi, I’m the problem, it’s me/At tea-time everybody agrees.”. Ze verstaat de kunst om met kleine woorden en zorgvuldig gekozen thema’s, het gevoel op te roepen dat haar woorden eigenlijk de jouwe zijn. Hiermee onderschrijft ze nogmaals haar reputatie als volwassen songwriter en mag ze zich inmiddels meten aan namen als Bob Dylan en Carole King.
Op Midnights heeft Swift goeddeels afscheid genomen van de indiefolk-stijl die te horen was op haar vorige twee platen Folklore en Evermore. Midnights kent een meer synth-pop-stijl. Niet de bombastische Billie Eilish-uitvoering, maar een meer ingetogen typische Swift-stijl. Interessant is dat eerdere stijlen van Swift zich hiermee makkelijk laten vermengen, waardoor er een soort country-synth/synth-folk ontstaat die uitstekend past bij het slapeloze-nachten-thema op Midnights. Nieuw of vernieuwend? Misschien niet. Spannend? Jazeker!
Midnights begint met Lavender Haze; een uitdrukking uit de jaren ’50 om een staat van verliefdheid te beschrijven. De droge zware beat waarmee dit nummer begint doet denken aan The Weeknd en maakt meteen duidelijk dat hier een andere Swift aan het werk is. In de refreinen klinkt ze hees, hijgerig en hitsig. En honderd procent heerlijk!
Op Snow On The Beach zingt ze samen met Lana Del Rey in uiterst fijne, venijnig zwoele harmonie. Dit is slaapkamermuziek in haar meest begerenswaardige vorm. Midnight Rain gaat over ambitie binnen relaties en hoe verhoudingen verschuiven als één van de twee succes nastreeft én bereikt: ‘He wanted it comfortable, I wanted that pain/He wanted a bride, I was making my own name.’ Pijnlijk mooi verwoord wat de offers voor succes (kunnen en soms moeten) zijn. Moeiteloos kan elk van de dertien songs hier individueel in al haar klasse en charme beschreven worden, maar het voegt niets meer toe aan wat er reeds staat.
Wat resteert is de eerder gestelde vraag of dit een goéd album is, iets uitgebreider te beantwoorden. Nee, dat is het niet, het is geweldig goed! Alle facetten die Midnights boven het maaiveld konden uittillen, zijn vol overtuiging, zelfvertrouwen en glans ter hand genomen. Zowel conceptueel, tekstueel, productioneel als muzikaal weet Taylor Swift haar eigen gecreëerde lat nóg een tandje hoger te leggen.
De afgelopen jaren hebben zes van haar albums, zes weken aaneengesloten op nummer één in de hitlijsten gestaan. Dat kunnen alleen The Beatles ook zeggen. Zonder twijfel krijgt Taylor Swift met dit nieuwste pareltje dat gedeelde record in haar eentje in handen. Midnights is namelijk subliem en een briljante manier om slapeloze nachten het hoofd te bieden. Of je nu bewonderaar, luisteraar of piekeraar bent: Taylor Swift pakt je op Midnights bij de hand en gaat met je mee op reis langs jouw eigen verschrikkingen en zoete dromen. Geniaal.
