Zelden zal een debuutplaat zo baanbrekend zijn geweest als Psychocandy van The Jesus and Mary Chain (JAMC) uit 1985, met hun introductie van noisepop, geïnspireerd door The Velvet Underground en de voorloper van de shoegazebeweging van bands als Slowdive en My Bloody Valentine. Bijna veertig jaar en slechts weinig platen verder komt de Schotse band van de broeders Reid met Glasgow Eyes. De grote vraag is of de band de tand des tijds goed heeft doorstaan, of dat het puur om de centen gaat.
Opener Venal Joy trapt af met analoge synths, alleen de vocalen herkennen we nog, en doet de wenkbrauwen een beetje fronsen. Wat voor plaat moet dit gaan worden van de inmiddels zestigplussers? Maar de gebroeders Reid laten op het tweede nummer horen dat ze nog altijd bij machte zijn om uitstekende muziek te maken. American Born begint nog rustig, maar hakt er vervolgens lekker aanstekelijk in. Single jamcod is ook een lekkere rocktrack met scherpe randjes.
Toch komt de band pas in de tweede helft van de plaat, vanaf Pure Poor, echt tot leven. Dat is dus ná Discotheque. Want zeker niet alle nummers zijn even geslaagd. Dat lijkt overigens eerder met keuzes te maken te hebben dan met gemakzucht, want alle tracks hebben wel een bepaalde energie. Het pakt voor sommige gewoon niet zo goed uit als de karakteristieke gitaren geen rol van betekenis spelen. Slechts Silver Strings blijft manmoedig overeind zonder het handelsmerk van de band en dat komt door de lekkere meeslepende beat en overtuigende vocalen. En oké, vooruit, toch ook een minimale gitaarinbreng.
Nummers als Pure Poor daarentegen laten horen waarom de vervormde gitaren zo geweldig bij The Jesus and Mary Chain passen en bijna noodzakelijk zijn om tot een goed product te komen. Second of June laat eveneens horen dat het met de stem van Jim Reid nog altijd prima gesteld is, en grijpt terug op de killere sfeer van Darklands, JAMC’s tweede en, ondanks hun overrompelende debuutplaat, meest succesvolle album, uit 1987.
Het tevens al eerder als voorproefje uitgebrachte Chemical Animal is ook vintage JAMC, zoals de manier waarop de tekst ’there is something you should know‘ gezongen wordt. Afsluiter Hey Lou Reid, is niet alleen een grappige verhaspeling van de naam Lou Reed, maar lijkt tevens een kleine ode aan The Velvet Underground.
Al met al laat The Jesus and Mary Chain op Glasgow Eyes horen nog zeker niet versleten te zijn.
Enthousiaste recensenten en spotters gezocht voor Nieuweplaat
