The Killers – Wonderful Wonderful

Waardering

6

Brandon Flowers kondigde in 2015 al aan dat de band bezig was om ideeën uit te wisselen voor een nieuw project. Ze hebben de tijd genomen om het album te maken, maar na vijf jaar is er een nieuwe plaat van The Killers: Wonderful Wonderful.

Het zijn zijn de woorden van Flowers: ’Ik heb alleen maar zesjes en zevens  geschreven voor dit album.’ Normaal gesproken is de zanger van The Killers niet degene die zelf dit soort uitspraken doet, maar dat zorgt ervoor dat deze woorden een extra lading krijgen. Hij heeft namelijk wel een punt. Wonderful Wonderful zal nooit legendarisch worden, maar aan de andere kant is het ook geen slecht album. Integendeel zelfs: het is een steady rockalbum met goede uptempo tracks, afgewisseld met rustige, gevoelige nummers waarbij de tekst belangrijk is. Er is alleen geen enkel nummer dat hetzelfde niveau zal halen als een Mr. Brightside, om maar een voorbeeld te noemen.

Het is daarnaast vreemd te noemen dat er slechts tien nummers op Wonderful Wonderful staan. Als je bedenkt dat de band vijf jaar de tijd heeft gehad, zou je kunnen zeggen dat dit aantal vrij laag ligt. Dit zou gecompenseerd kunnen worden door een album af te leveren van hoge kwaliteit, maar ook dit hebben de mannen nagelaten. De productie van de nummers is goed, maar qua gevoel en intensiteit zou je kunnen zeggen dat de meeste nummers over het algemeen vrij oppervlakkig zijn, uitzonderingen daargelaten.

Waar veel fans wel blij mee zullen zijn is het heuglijke feit dat The Killers de gitaar meer hebben gebruikt. Waar ze in 2012 op Battle Born nog veelvuldig gebruik maakten van elektronische instrumenten, zijn nu meer snaren te horen. De synthesizers zijn wat meer naar de achtergrond verdreven en hebben nu een ondersteunende rol in de muziek. Hierdoor is er een mooie balans tussen rock en elektronische muziek ontstaan op het album.

Ook de balans tussen de tien tracks is goed te noemen. De opener Wonderful Wonderful begint ingetogen en bouwt steeds verder op naar een hoogtepunt, om vervolgens opgevolgd te worden door The Man, de eerste single die in aanloop naar de release is uitgebracht. Zo gaat het door tot het laatste nummer, waardoor het album niet verandert in muzikaal behang, maar een mooi geheel om naar te luisteren.

Al met al is Wonderful Wonderful niet geheel wat je ervan verwacht. De titel legt de lat der verwachting hoog, maar de groep weet deze verwachting niet waar te maken. The Killers hebben een steady, maar enigszins saai album afgeleverd. Vooral als je bedenkt dat de fans vijf jaar hebben gewacht op nieuw materiaal. Met tracks als The Man en Run For Cover weten ze toch een paar leuke songs af te leveren, maar over het algemeen zou je kunnen zeggen dat de band een beetje over zijn hoogtepunt heen is.