Sfeer. Daar draait het allemaal om bij The Paper Kites. Neem de openingstrack van het nieuwe album On The Corner Where You Live. Een piano, een saxofoon, ver weg op de achtergrond typische stadsgeluiden als een voorbijrazende trein en gillende sirenes. En zie daar: A Gathering On 57th heeft je al helemaal ingepalmd voor het album goed en wel op gang is gekomen.
Erg lang hebben we niet hoeven wachten op een nieuw album van The Paper Kites. Afgelopen april verblijdde de Australische poprockband ons al met het prettige On The Train Ride Home. Vijf maanden later is het tweeluik voltooid met On The Corner Where You Live. Als band met twee albums in één jaar komen, dan moet je wel écht iets te vertellen hebben. En al snel is de meerwaarde van de nieuwe plaat volkomen helder.
The Paper Kites trekken zich over het algemeen weinig aan de van de heersende muziekconventies. Harmonieuze poprock met een dromerige, ambient sfeer. Misschien niet voor iedereen weggelegd, maar wie eenmaal de schoonheid van de muziek heeft omarmd, komt niet meer van de betovering af. Met On The Corner Where You Live word je alleen maar dieper in de muziek getrokken.
Veel muziek op het album is volgens de band geschreven ‘om ’s avonds laat in je eentje te beluisteren, als een soort geheime sessie met jezelf’. Give Me Your Fire, Give Me Your Rain lijkt al direct de ideale plaat om dat uit te proberen. Gordijnen dicht, schemerlampje aan, kopje dampende thee erbij, koptelefoon op en genieten maar. De track behoort zonder twijfel tot het allerbeste dat The Paper Kites tot nu toe heeft voortgebracht. Een zeer gelaagde track met een werkelijk meesterlijke opbouw, waarbij vooral frontman Sam Bentley de hoofdrol opeist. Pas als Bentley sleutelzin ‘Can I make it back to your heart’ aan het einde over ons uitstort, wordt duidelijk waar de band naartoe heeft gewerkt.
En de koek is nog lang niet op. Op het eveneens schitterende Deep Burn Blue heeft de band wederom de dromerige jaren ’80-sound in de houdgreep. Daar doen de Australiërs zelf overigens ook niet geheimzinnig over. De bezongen ‘downtown lights’ lijken een verwijzing naar de gelijknamige track van de Schotse band The Blue Nile, een nummer dat bovendien een vergelijkbare sfeer met zich meedraagt. The Paper Kites kennen hun klassiekers.
Bentley neemt over het algemeen de zangpartijen voor zijn rekening, maar op Mess We Made is die eer weggelegd voor gitariste Christina Lacy. Ze vervult de rol moeiteloos, maar pas als Bentley en Lacy samen de microfoon ter hand nemen ontstaat er écht magie. Red Light is zo’n magisch moment. De stemmen in het refrein vullen elkaar prachtig aan. Het fijne instrumentale outro verhoogt de feestvreugde nog meer.
The Paper Kites hebben met On The Corner Where You Live de perfecte plaat gemaakt voor een regenachtige herfst. De meeste nummers zijn naar eigen zeggen laat op de avond geschreven en dat is ook precies de sfeer die het album over weet te brengen. Het kost misschien een paar luisterbeurten en bovendien is de plaat niet zomaar geschikt om op elk moment van de dag te beluisteren. Maar dat geeft de band zelf ook ruiterlijk toe. Een album uitbrengen met de achterliggende gedachte dat je er niet altijd naar kunt luisteren. Een even gedurfd als verfrissend uitgangspunt.
