Versions of the Truth is het zeventiende studio-album van The Pineapple Thief en de opvolger van Dissolution uit 2018. The Pineapple Thief is een band die vernieuwt en regelmatig een nieuwe weg inslaat. Is dat op deze nieuwe release ook het geval of gaan de heren verder waar ze al gebleven waren?
Sinds het aantrekken van drummer Gavin Harrison in 2016 heeft de band een sprong voorwaarts gemaakt. Harrison heeft zich vanaf Dissolution nadrukkelijk met het schrijfproces bemoeid en dat hoor je. Al in het intro van de openings- en tevens titeltrack hoor je zijn hand door het subtiele gebruik van de hihat-bekkens. Wat volgt is Pineapple Thief ten voeten uit, een sterke rockplaat die rustig opgebouwd wordt en een aantal tempowisselingen kent. Ieder bandlid is prominent aanwezig, de toetsen van Steve Kitch die een jaren tachtig gevoel aan de plaat geven en de stuwende bas van Jon Sykes als stabiele factor. Ook de bijbehorende videoclip is een kunstwerkje en de moeite van het kijken meer dan waard.
Demons is de eerste single. Het intro doet sterk denken aan Threatening War van het album Dissolution. Dat valt gelijk op en is toch wel een minpunt. Daar hadden de heren beter iets anders kunnen bedenken. De rest van Demons is gelukkig wel anders. Het is een wat lome maar toch lekker rockende track, vooral de gitaarriff in het middenstuk is geniaal. Ook hier volgt een break en valt het nummer stil alvorens weer langzaam richting een climax te gaan. De arrangementen worden steeds rijker en er verschijnen zelfs strijkers ten tonele voor de finale.
Hoogtepunt van Versions of the Truth is Our Mire. Een stevige rocker die zoveel lagen kent dat die niet allemaal bij de eerste keer luisteren prijsgegeven worden. De stuwende drums en sterk gebruik van de bekkens, catchy gitaar, bonkende bas en de dromerig klinkende toetsen zijn ijzersterk. En dan is daar nog de tekst van Bruce Soord, ‘I didn’t want to wake up … into our mire (slijk, red.) … i didn’t want to see our shit go down’. Een pure masterclass moderne progressieve rock van zeveneneenhalve minuut die gegarandeerd de kraker wordt tijdens aankomende concerten.
Stop Making Sense is een beetje een vreemde eend in de bijt. Een prachtig en gevoelig nummer waarin Soord aan degene die hij bezingt vraagt om alsjeblieft iets zinvols te zeggen. ‘Without you, this truth is of little use … they stop making sense to me’. De muzikale ondersteuning is minimaal, de woorden staan centraal. In het middenstuk is er ruimte voor de toetsen en de elektrische gitaar, maar het laatste deel is weer gereserveerd voor de stem van Soord en de ondersteunende toetsen.
Met deze release wil The Pineapple Thief de wereld een spiegel voorhouden. Frontman en zanger Bruce Soord zegt in een interview dat mensen conflicten hebben en ruzie maken en uiteindelijk scheiden of vechten omdat ze het niet eens kunnen worden over wat de waarheid is. En het idee van verschillende waarheden is volgens hem van toepassing op de hele wereld waarin we nu leven. Er gebeurt nu zoveel dat niemand weet wat de echte waarheid is, omdat alles zo verstoord en vervormd is.
Versions of the Truth is een karakteristieke Pineapple Thief plaat die geen moment verveelt. De komst van Gavin Harrison heeft ze veel goed gedaan en geeft The Pineapple Thief een unieke sound die aanschurkt tegen een band als Porcupine Tree. De heren hebben ervoor gekozen om op de weg te blijven die ze al ingeslagen waren. Daar valt nog genoeg te ontdekken en beleven.
