Er zijn veel plaatsen in de VS waar je soulmuziek verwacht, maar Reno (Nevada), lijkt niet direct een geschikte kandidaat. Toch komen hier The Sextones vandaan, die zich met hun tweede album Love Can’t Be Borrowed overgeven aan de zoetgevooisde ‘70s soul die je eerder met Philadelphia associeert. De heren tappen uit hetzelfde vaatje als Silk Sonic en dat is geen straf. De Sextones draaien al geruime tijd mee, eerst onder de naam de Mark Sexton Band, genoemd naar een van de oprichters. Sinds 2015 is de band hernoemd naar de Sextones; er is dan ook een broertje van Mark bij de band gekomen. Hun tweede langspeler is geproduceerd door labelgenoot Kelly Finnigan van de Monophonics. Het nieuwe album werd voorafgegaan door twee singles, Better Late Than Never en Without You, die beide terug te vinden zijn op het album.
De opener Daydreaming trekt je gelijk in de ‘70s soul, fijne dromerige samenzang en vakkundig georkestreerde muziek. Zowel muzikanten en de producer leveren aangenaam gelikt vakwerk af. Met de tweede single Without You wordt het tempo wat opgeschroefd, hoewel in het nummer met enkele kleine momenten van verstilling gezorgd wordt voor het nodige kippenvel. Better Late Than Never brengt de relaxte rust weer terug. Violen, heldere gitaarakkoorden en beheerst drumwerk leggen de basis voor Back & Call. De wat getormenteerde zang verraadt diepe zielenroerselen, precies wat goede soulmuziek behoeft. Met This Could Last Forever wordt deze lijn moeiteloos voortgezet. Goedgeplaatste blazers in combinatie met af en toe een kort inhouden, zorgen voor doorleefde muziek die beklijft.
De koers wordt wat verlegd in Trouble On My Mind. Een bijna walsachtige ritmiek met spannende piano doet een beetje denken aan New Orleans. En met The Other Side lijkt een wat militantere soul haar intrede te doen, met stevige bas, doordingend orgelwerk en licht schurende gitaren. Het tweede deel van het album is wat steviger, maar de verwijzingen naar de gouden tijd van de soulmuziek sijpelen uit iedere groef. Getaway Driver kent een wat steviger drum- en baswerk, terwijl de zang tegen falsetto aanleunt. Qua blazers en opbouw is Your Love Shines Golden een fraaie kruising tussen het geluid van Motown uit Detroit en Stax uit Memphis. De plaat wordt afgesloten met de titeltrack. Het nummer is een goede combinatie van de twee kanten van deze plaat, zowel zwoele zang en bijbehorende koortjes, maar ook ritmisch opwindend. Het klinkt weer als een klok.
Het blijft een genot om tot in de puntjes verzorgde soul te mogen beluisteren. De productie is feilloos, waardoor de soul met alle kracht en pracht uit de plaat omhoog stijgt. Ondanks de fluwelen zang is het tweede deel van de plaat duidelijk wat meer uptempo. Waarmee het album een mooie en evenwichtige mix is van de verschillende soulvarianten uit de jaren zeventig. Gek genoeg is het daarmee gelijk echt een plaat van nu. Met liefde gemaakte muziek blijft tijdloos en de Sextones hebben dat goed begrepen.
