Keep It To Yourself is het derde studioalbum van de Amsterdamse soulband The Tibbs. Wederom verschenen op het Italiaanse retrosoul- en funklabel Record Kicks. Op de eerste twee albums was al duidelijk dat het jaren zestig en zeventig garage soulgeluid van de The Tibbs hier prima tussen past. Een strakke ritmesectie, fijne zang van Roxanne Hartog en een immer opgewekte blazerssectie, veel meer heeft goede soul niet nodig. Hoewel, een goede producer kan geen kwaad en die hebben The Tibbs gevonden in Paul Willemsen, die zijn sporen onder andere heeft verdiend bij het produceren van Michelle David & The Gospel Sessions en Lefties Soul Connection). De band heeft voor een derde product de soul nog aangevuld met wat deep funk.
De albumopener Ain’t It Funny werd eind vorig jaar gelanceerd als eerste single. Een sterke track om mee te beginnen, de ritmesectie gaat gelijk los met een ‘driving beat’, bekend van Motown en northern soul tracks. De blazers ondersteunen de zang en geven treffende accenten aan het nummer. Give Me A Reason is de tweede single van het album. Wederom een fijn voortstampende soulbanger, waar de zang, blazers en de ritmesectie om elkaar heen buitelen. De heldere en strakke productie zorgt dat het klinkt als een klok. In Chicken Bones speelt het orgel een prominente rol. Booker T. & The MG’s zijn nooit ver weg en het wordt weer eens duidelijk dat soul de seculiere versie van gospel is, want daar speelt het kerkorgel altijd een verbindende rol.
Het tempo gaat even flink naar beneden bij Guess I’m Guilty. Een rustige maar pompende bas domineert, bijgestaan door twinkelende gitaarriffs. Hartog zingt vanuit haar tenen, zoals het een goede soultrack betaamt. Van ingetogen stukken tot hartverscheurende uithalen. In hetzelfde tempo, maar wat gemoedelijker is Rafaela. Hier nemen de blazers de lead door het nummer te voorzien van mooi melancholisch samenspel. Bij Last Train en Pyjama Party gaat het gas er weer langzaam op. Swingende en dansbare grooves wisselen elkaar af, waarbij de blazers en de zang van Hartog een helder baken blijven. De twee afsluitende tracks Rosie en In Orbit zetten het tempo weer twee tandjes lager. Het is een mooi slotakkoord van een kleine driekwartier overheerlijke retro soul.
Met hun derde album bewijzen The Tibbs een vaste kracht in de Nederlandse soul scene te zijn, maar hun uitstraling reikt ver buiten de landsgrenzen. Met Keep It To Yourself kunnen ze prima mee met acts van labels als Daptone, Colemine of Jalapeno. Een album met heerlijke soul die aanzet tot ongegeneerde bewegingen op de dansvloer, of keihard meezingen al dan niet onder de douche. Mocht je last van een winterdipje hebben, dan is deze op slag verdwenen als de naald in de eerste groeven zakt. Mocht je, ondanks enkele fraaie ballads, niet tegen een overdaad aan energieke en vrolijke muziek kunnen, dan is het recept om de nummers gedoseerd tot je te nemen. The Tibbs hebben gekozen voor een muzikaal pad dat weinig vernieuwing kent, dit soort soulmuziek wordt al zeventig jaar gemaakt. Maar met de strakke eigen nummers, de open productie van Willemsen en vooral het speelplezier dat uit de speakers knalt, hebben ze een uitstekende plaat afgeleverd.
