The Vintage Caravan – Monuments

Waardering

6

Wie in The Vintage Caravan stapt, reist direct terug naar de jaren zeventig. De tijd van lange gitaarsolo’s en lange zwiepende haren. Op het nieuwe album Monuments laat het IJslandse rocktrio horen de kunst van de progressieve retrorock volledig onder de knie te hebben, maar dat de band met name aan de conditie moet werken.

Als een tornado blies leadsingle Whispers iedereen omver. Moddervette riffs, dampende drums en denderende zangpartijen. The Vintage Caravan wist oude hardrockgewoonten in een modern jasje te gieten en leverde en passant een van de beste rocksingles van dit jaar af. Nog altijd heeft Whispers niets aan kracht ingeboet en het vormt daarmee een knallende opening van Monuments.

Opvallend genoeg zijn de eerst drie nummers exact de drie singles die in aanloop naar Monuments werden uitgebracht. De single-keuzes van The Vintage Caravan hoeven door niemand in twijfel te worden getrokken. Het zijn simpelweg drie fantastische tracks, waarin de IJslanders hun vakmanschap ten volle tentoonspreiden. Crystallized is een spannend nummer dat vanuit het rustige intro uitmondt in heerlijk stevige rock. In de tweede helft van Crystallized neemt The Vintage Caravan uitgebreid de tijd voor lange instrumentale stukken die met een timmermansoog in elkaar zijn gezet. Can’t Get You Off My Mind kent een ijzersterke gitaarriff en het samenspel tussen couplet en refrein werkt geweldig. Wat een power!

Met de drie tracks is de toon van Monuments meer dan gezet, maar al gauw blijkt het uithoudingsvermogen van The Vintage Caravan zijn tol te eisen. Zo overdonderend als het openingstrio wordt het immers nauwelijks meer. Op This One’s For You lijkt de mover van The Vintage Caravan het te hebben begeven en dan is weer handmatig moeten duwen een zware opgave. De halfslachtige rockballad moet voor balans op het album zorgen, maar zuigt zonder pardon het tempo uit Monuments. Ook in Hell ontbreekt het aan energie. Dat energielevel is in onder meer Sharp Teeth wel aanwezig, maar de track haalt het simpelweg niet bij de krachtpatsers van het begin van de plaat.

Tussen deze inzinkmomenten vormt Forgotten een positieve uitzondering. In ruim acht minuten laat The Vintage Caravan weer even het achterste van zijn tong zien. De track kent een vlammend intro, verschillende tempowisselingen en sterke instrumentale gedeeltes. Ook frontman Óskar Logi Ágústsson staat weer even vol in zijn kracht met zijn geweldige stemgeluid. In slotnummer Clarity probeert The Vintage Caravan het nog een keer met een lang nummer van boven de acht minuten. De band neigt hier nog meer naar de progressieve rock en hoewel de opbouw naar de prachtige gitaarsolo best wel werkt, mist het nummer de grandeur van Forgotten.

Zo zijn er uiteindelijk een aantal waanzinnige krenten in de Monuments-pap te vinden. Op die momenten laat The Vintage Caravan overtuigend zien dat het rocktrio echt aan de top van de retrorock zou kunnen staan. Zou kunnen, want op andere momenten is Monuments jammer genoeg te gezapig of te voorspelbaar. The Vintage Caravan vertoont daarmee toch een aantal slijtageplekken en dat is weliswaar onvermijdelijk bij een oude sleurhut, maar haalt de waarde jammerlijk naar beneden.