2015: ‘De tegenvaller? Alles aan Hotline Bling’

De laatste albums en singles van 2015 druppelen langzaam binnen, maar het nabeschouwen kan al beginnen. Wat waren dit jaar nou de krenten uit de pap? Wat kon eigenlijk niet door de beugel? Elf Nieuweplaat-redacteuren laten hun licht schijnen op dit muziekjaar. Vandaag is het de beurt aan Daan Koster.

Wat is een jaar lang! Terugdenkend aan wat er dit jaar in het muzikale landschap is gebeurd, stromen er hele data door mijn hoofd (of beter: klinken in mijn trommelvliezen). Blur keerde terug met een uitstekend album, Björk en Adele lieten menig mens huilen met prachtige muziek, Tame Impala maakte even een dijk van een album dat swingt tussen funk, elektro, pop en Thriller-perfectie, Kendrick Lamar’s muziek werd gezongen tijdens BLACKLIVESMATTER-protesten en nieuwkomers als Courtney Barnett en Wolf Alice veroverden de vele hartjes van het festivalpubliek. 2015 was een enerverend jaar in muziek dat het voorgaande jaar keihard in het gezicht sloeg.

De Ontdekking
Voor mij persoonlijk was Beach House de grote ontdekking. Ondanks dat ze al jaren bestaan, liet ik hen pas dit jaar echt toe. De prachtige dromerige indie-pop is onweerstaanbaar, maar om mij daarna volledig te verrassen met niet één, maar twee nieuwe albums in zo’n krappe 2 maanden – dat sloeg echt alles. Depression Cherry is een soort sprookjesboek waar ik geen genoeg van krijg, terwijl Thank Your Lucky Stars naast (weer) zeer dromerig heerlijk vuig is. Wat een duo, en ik heb ze ook nog eens ontmoet in mijn stamkroeg. Ja, ik schep hier even over op.

Het Optreden
Dé optredens! Ik weiger te moeten kiezen tussen Mac Demarco’s gooffest in Paradiso, Florence + The Machine’s hippie serenade in de Ziggodome, Jacco Gardner’s uiterst strakke show in de Tolhuistuin en Balthazar’s perfecte laatste tourshow in het TivoliVredenburg. Ik weiger!

Het Album
Dit is zo ontzettend lastig. Ik zou een heel paper kunnen schrijven over waarom dit zo ontzettend lastig is, maar dat bespaar ik je. Laten we beginnen bij Kendrick Lamar’s To Pimp a Butterfly. Niet mijn favoriet maar wel het belangrijkste album van het jaar, of misschien wel het decennium. In een tijd waar de donkere gemeenschap nog steeds moet strijden voor gelijke rechten en tegen politiegeweld kwam Kendrick met een album dat met geweldige teksten en jazzy productie hoop biedt. ‘We gon’ be alright!’ rapt ie dan ook in het nummer Alright! Wat een track van een zeer bijzonder album.

Tame Impala’s Currents staat wat mij betreft direct tegenover Diane Coffee’s Everybody’s a Good Dog. Die laatste komt jullie misschien niet bekend voor. Diane Coffee is het alter-ego van Shaun Fleming, de drummer van Foxygen. Hij maakt psychedelische Motown en zingt met zoveel passie dat het lijkt alsof-ie gaatjes in je prikt om al je emoties eruit te laten spuiten. Maar Tame Impala’s derde meesterwerk is net zo sterk. Een uiterst gedetailleerde mix van pop, rock en funk en dat doet Kevin Parker even helemaal alleen.

De Tegenvaller
Dat Haim geen nieuw album uit heeft gebracht. En Hotline Bling. Alles aan dat nummer.

Top 15
Lijstjes zijn fijn! De muziek ook in mijn lijstje ook. Twee keer Tame Impala, dus mijn nummer 1 album weet je dan ook. Ook al deelt hij die stiekem met Diane Coffee. Helaas heeft Sorry van de nu zeer geliefde Justin Bieber het net niet gered. Sorry. 

Lees ook de 2015-review van:

1. Sjoerd Bouwmeester
2. Lilit Martirosova
3. Kasper Hermans
4. Anniek Verhoren
5. Lars Meyer
6. Wilke Wittebrood
7. Eddy Harskamp