2017 liet nog maar eens zien dat muziek kan verbroederen. Of, zoals heel Manchester zong, Don’t Look Back In Anger. De redactie van Nieuweplaat probeert dan ook zo vrolijk mogelijk terug te blikken op het voorbije muziekjaar. Wat waren de hoogtepunten? En wie zijn de nieuwe sterren van de toekomst? Vandaag is het de beurt aan hoofdredacteur Kasper Hermans.
Als dit een jaar voor de veertienjarige Kasper was geweest, dan was het er een vol uitersten. Zijn ene muzikale held – Anouk – mocht hij ontmoeten en zelfs interviewen. Goed, het ging helaas niet over haar carrière, maar over The Voice, en het was spijtig genoeg ook niet voor Nieuweplaat. Toch was ik van enthousiasme vast door het hele huis gestuiterd bij het horen van dit nieuws. Mijn andere muzikale held van weleer – Chester Bennington – beroofde zichzelf van het leven. Dit zou ongetwijfeld voor de nodige pubertranen hebben gezorgd in combinatie met het eindeloos afspelen van Hybrid Theory en Meteora op standje burenruzie.
De ontdekking
Kan je het nog een ontdekking noemen als een band al dertien jaar bestaat en al vier albums had uitgebracht? Voor mij was het er in ieder geval wel een. De vijfde plaat van Manchester Orchestra (A Black Mile To The Surface) is de eerste die ik van ze hoorde en man, het beviel goed. Vooral de fellere tracks, zoals The Grocery en The Silence heb ik de voorbije maanden grijsgedraaid. Als het om een ontdekking van een nieuwe artiest gaat, kies ik voor YONAKA. De single Wouldn’t Wanna Be Ya wil bij mij maar niet uit de playlist.
Het optreden
Een concert van U2 met ook nog eens een integrale uitvoering van The Joshua Tree. Dat is een wens die eindelijk van de bucketlist kan. Hoewel het een goede show was, gaat ook in deze categorie mijn voorkeur uit naar Manchester Orchestra. Het was wel even een andere setting dan bij U2: geen Arena, maar het intieme kleine zaaltje van de Melkweg. Dat je geen groot podium nodig hebt voor een groots optreden, bewezen ze daar wel. Verder nog een compliment naar Kaleo. Ik heb ze zowel in 2016 (Paradiso) als 2017 (AFAS Live) gezien, wat hebben die gasten snel stappen gemaakt in hun performance.
De tegenvaller
Op Scream Above The Sounds staan een stuk of vier prima nummers, maar daarbuiten heeft Stereophonics de plank volledig misgeslagen. Het is alsof ze de saaiste en minst aansprekende tracks van hun vorige platen bij elkaar gestopt hebben, want het album is grotendeels slaapverwekkend. Kleffe nummers zonder spanningsboog met iets te makkelijke rijmpjes. Daarnaast moet ik als fervent Muse-aanhanger toegeven dat, als de lijn van Dig Down wordt doorgetrokken, het tijd is om afhaken. Gelukkig liet Matt Bellamy onlangs op Twitter weten dat het volgende werk een soort vervolg op Fury is. Laten we hopen dat dat waarheid blijkt.
Het album
Ik denk dat The National in mijn ogen geen slechte nummers kan afleveren, omdat Matt Berninger volgens mijn oren niet slecht kan zingen. Dat geldt ook op Sleep Well Beast, waar een echte knaller ontbreekt, maar waarop de ondergrens wel absurd hoog ligt. Tel daar nog eens bij op dat het qua variatie net wat boeiender is dan Trouble Will Find Me en je hebt voor mij het beste album van het jaar te pakken.
Top17
Radiohead heeft met I Promise en vooral Man Of War twee van de beste tracks van OK Computer twintig jaar achtergehouden. Ik vond het album altijd enorm overgewaardeerd – vind ik nog steeds trouwens – maar deze nummers hadden daar wel verandering in kunnen brengen. Verder bevat mijn Top17 uiteindelijk een stuk minder mannenrock dan je op basis van de bovenstaande alinea’s zou verwachten.
In 2018
Verwachting: het wordt een topjaar. Editors (concertkaartjes zijn al binnen), Muse, Arctic Monkeys, Florence + the Machine, Interpol en Black Foxxes (concertkaartjes zijn al binnen) zullen allemaal met nieuw werk komen. Op basis van een enkele Facebook-foto vanuit de opnamestudio bid ik ook voor een teken van leven van The Parlor Mob en mag ik dromen van Damien Rice? Toch kijk ik door de prachtige singles What the Fuck en Love Yourself misschien nog wel het meest uit naar de nieuwe The Boxer Rebellion.
Bekijk ook de jaarreviews van:
1. Ruben den Boer
2. Lola Cooper
3. Lex Laros
4. Pim Sierink
5. Mark Dierick
6. Stef Ketelaar
7. Ivo Terpstra
8. Riko van der Helm
