2017 liet nog maar eens zien dat muziek kan verbroederen. Of, zoals heel Manchester zong, Don’t Look Back In Anger. De redactie van Nieuweplaat probeert dan ook zo vrolijk mogelijk terug te blikken op het voorbije muziekjaar. Wat waren de hoogtepunten? En wie zijn de nieuwe sterren van de toekomst? Vandaag is het de beurt aan recensent Lola Cooper.
Wat een jaar, wat een jaar… Terwijl ik reflecteer op alle muzikale ontwikkelingen van 2017 met een heerlijke kopje thee (op z’n Brits) en er toevallig een ware sneeuwstorm buiten waait, merk ik dat 2017 voor mij persoonlijk een topjaar is geweest qua muziek. Ik ben buiten mijn eigen vertrouwde vangnet van genres getreden en heb nieuwe geluiden ontdekt dat ik eerder niet met een stok aan zou raken. Ik heb guilty pleasures ontdekt (Miley Cyrus is een godin), onbekende genres leren waarderen en vooral heel veel inspiratie opgedaan.
De ontdekking
Als iemand die vooral met rock & roll is opgegroeid was hiphopmuziek nooit echt ‘mijn ding’ of juist een genre om te vermijden. Toen dit jaar het nieuwe album Humanz van de Gorillaz uitkwam, begon dit toch enigszins te kenteren. Hoewel de plaat geen meesterwerk is, ontdekte ik dat rap en hiphop helemaal niet zo eentonig is dan ik dacht. Toen ben ik in aanraking gekomen met experimentele hiphopgroep Death Grips en mijn god, wat een heerlijke geluiden maken die mannen.
De tegenvaller
Een paar maanden geleden had ik waarschijnlijk gezegd dat mijn grootste tegenvaller van 2017 de nieuwe plaat van Linkin Park was. Maar na alle tragedie heeft dat album toch weer ‘iets’ gekregen, hoewel met een treurig en melancholiek gevoel. Tegenvaller voor mij was vooral dat de vele poppunkbands die dit jaar met nieuwe platen zijn uitgekomen (New Found Glory, Rise Against, Triggerfinger) mij eigenlijk niet echt in beweging hebben gebracht, terwijl het wel mijn favoriete genre is. Hopelijk heeft het genre volgend jaar meer te geven.
Het optreden
Dit jaar heb ik tot twee keer toe de Gorillaz live gezien, en poeh, wat had ik gewild dat ik ze eerder had gezien! Wat een liveshow kunnen Damon Albarn en zijn crew neerzetten. Ook heb ik drie keer Green Day live gezien (mijn liefde, mijn leven, mijn ziel) en de energie en het enthousiasme dat van de band afspat is gewoon niet te bevatten. Na een soort ‘hiaat’ is mijn liefde voor live-acts weer in volle bloei.
Het Album
LCD Soundsystem – american dream, geen twijfel aan mogelijk. Het is een prachtig eerbetoon aan David Bowie en andere in 2016 overleden legendes. Zij gebruiken elektronische geluiden die verwijzen naar 80’s en 90’s, maar wel met hun eigen moderne twist. Geen wonder dus dat elektronische muziek mijn meest geluisterde genre is op Spotify dit jaar.
Top 17
Ik hoefde alleen meer even door mijn opgeslagen liedjes van dit jaar door te scrollen om met deze samenstelling van liedjes te komen. Uitblinkers zijn vooral 1-800-274-8255 als emotionele uitschieter, Rockstar van Post Malone voor een lekkere chill-rapmuziek en Beck met Colors (nog een guilty pleasure van dit jaar).
Vooruitblik op 2018
Nieuwe albums van Muse, Arctic Monkeys en The Prodigy beloven veel moois in 2018 en daar kijk ik heel, heel, héééél erg naar uit. Maar ik ga vooral uitkijken naar genres waar ik tot nu toe niet veel naar heb geluisterd, om zo mijn muzikaleknobbel verder te ontwikkelen.
Bekijk ook de jaarreview van: