Wie kijkt naar de Nederlandse streamingscijfers van 2018 ziet hiphop, hiphop en nog eens hiphop. Er was in 2018 gelukkig meer dan alleen dat genre en iedere redacteur van Nieuweplaat heeft daar zijn eigen kijk op. Dit keer blikt redactrice Britt Henneken terug op het afgelopen muziekjaar.
De ontdekking
Sam Fender, hij had ook nog onder het kopje ‘muziekmoment’ vermeld kunnen staan met zijn concert in Het Paard afgelopen september. Maar hij is bovenal mijn ontdekking van 2018. Met een stem zo rauw dat het een understatement zou zijn als we over ‘een rauw randje’ zouden praten. Om het maar even te hebben over zijn trage rocktrack Leave Fast of het uptempo Millennial dat hij vorig jaar uitbracht. Als groot voorstander van muziek waar je blij van wordt en/of (het liefst beide!) op kan dansen, is Sam één van de fijnste artiesten die er kunnen zijn voor mij. Zoals ik al eerder in de recensie van zijn ep Dead Boys schreef, is het enige nadeel aan die plaat dat er maar vijf nummers op staan.
De tegenvaller
Met pijn in mijn hart ga ik het nu hebben over Only Ticket Home van Gavin James. Waar ik vorig jaar oktober nog anderhalf uur lang kippenvel kreeg in de AFAS Live van de Ier, was ik zijn nieuwe plaat al behoorlijk snel zat. De nummers klinken exact zoals zijn debuutplaat Bitter Pill en van de ‘happy sad songs’ verwacht ik ondertussen toch ook wel weer iets nieuws. Natuurlijk, de gemiddelde popliefhebber zal prima tevreden zijn met Only Ticket Home, maar na die magische avond in Amsterdam vorig jaar waren mijn verwachtingen hoog. En helaas kon de The Book Of Love-zanger deze niet waarmaken. Het enige wat ik nu nog kan doen, is hopen op vernieuwing, want een heerlijke stem heeft James zeker.
Het muziekmoment
Nog nooit gingen twee uur zo snel voorbij. Het concert van Sam Smith in de Ziggo Dome afgelopen mei was magistraal. Erop terugkijkend verbaast het mij dat ik niet heb gehuild. Wat is die man getalenteerd! Met een prachtig podium, steengoede achtergrondzangers (stel het je maar eens voor met One Last Song!) en natuurlijk zijn gevoelige liedjes had Smith alle ingrediënten om er een prachtavond van te maken. En dat werd het ook. Hij pakte het publiek helemaal in. En niet alleen tijdens knalnummers als Latch, maar ook bij langzame tracks als Pray en Burning. Smith treedt op alsof het podium zijn thuis is en laat je zijn emoties zo voelen, dat het ook verderop in de zaal lijkt alsof je op de eerste rij zit.
Het album
Toen ik het recenseerde, kreeg so sad so sexy een zeven. Maar dat is nu zes maanden geleden en ik luister de plaat van Lykke Li nog wekelijks. Dit album zit als geheel goed in elkaar. Alleen al steengoede melancholische tracks als Utopia en Deep End maken so sad so sexy het beluisteren waard. Ieder nummer dat Li produceert is uniek en klinkt anders dan wat we dagelijks op de radio horen. Zoals ik ook al in de recensie over deze plaat schreef: “Het album is prima achtergrondmuziek, maar ook om aandachtig naar te luisteren is de plaat van Li toch telkens een geslaagde keuze.”
Dit wil ik nog even kwijt
Ik moet absoluut nog aandacht besteden aan Lewis Capaldi, de Engelsman die toevallig ook het voorprogramma verzorgde voor Sam Smith tijdens zijn tour. Maar Capaldi kende ik al van zijn nummer Grace. Dat is zo’n song die de hele dag op repeat kan en ik word het nooit zat. En natuurlijk Bruises, waarmee hij vorig jaar bekend werd, ook al zo’n goede track. Ik hoop ook van hem nog meer te horen in 2019, want ik kan er geen genoeg van krijgen.
Top 18
Volgens mij kan ik stellen dat ook vrouwen steeds vaker in mijn eindejaarslijstjes terechtkomen. Waar ik drie jaar geleden nog alleen maar mannelijke favoriete artiesten had, zijn ook LÉON, Camila Cabello, Rhys en meer in mijn Top 18 te vinden.
Vooruitblik op 2019
We sluiten 2018 af met hoge verwachtingen voor het volgende jaar. Onder andere Meghan Trainor en Rudimental komen al in de eerste maand met een plaat. Maar ook Adele (ja echt!) zou aan het eind van het jaar mogelijk een nieuw album uitbrengen. En de geruchten gaan dat ze afstapt van haar traditie om de plaat te vernoemen naar haar leeftijd. Het eind van een tijdperk? We gaan het horen. Genoeg om naar uit te kijken!
Lees ook de jaarreview van:
– Stef Ketelaar
– Kasper Hermans
– Ivo Terpstra
– Lex Laros
– Pim Sierink
– Ard Offers
– Wessel Uphoff
