2020 werd een jaar om nooit te vergeten. Helaas niet om de goede redenen. De muziekindustrie kreeg vanaf begin maart klap na klap te verwerken. Gelukkig deden veel artiesten waar ze goed in zijn: ze sleepten ons het jaar door met goede muziek, livestreams, inventieve coronasingles, -medleys, -covers en -samenwerkingen. We genoten volop, al beviel niet alles even goed. De redactie kijkt terug op het bewogen 2020 met vandaag Natan Presman.
De ontdekking
Hoewel ze in 2018 al met haar mixtape Antipsychotica en in 2019 met Lithium kwam volgde de echte ontdekking van S10 pas met haar debuutalbum Snowsniper. Met samenwerkingen met Yung Nnelg, Jayh, sor, Willem en Kraantje Pappie zette de Hoornse zichzelf finaal op de kaart. Waar veel van haar collega Nederhopartiesten geld, auto’s en vrouwen als thema van hun muziek kiezen, durft zij eindelijk een belangrijk maatschappelijk thema aan te snijden: mentale gezondheid. Met haar nog altijd maar achttien lentes heeft ze hier toch al flink wat ervaring mee. Nu was het tijd voor album nummer twee en ook hier weet ze weer een gevoelige snaar te raken. Op Vlinders, met dit keer gastbijdrages van Wende Snijders, Zwangere Guy, Gian, Ronnie Flex en andermaal sor en Yung Nnelg is de gevoeligheid van de zangeres weer goed te horen. Dit in combinatie met de voor haar inmiddels kenmerkende autotune maakt haar een uitzondering op de al eerder genoemde regel.
De tegenvaller
Als je bekend staat als frontvrouw van één van de stevigste bands uit de zeroes (hoewel dit voor het laatste album After Laughter allesbehalve geldt) is het logisch dat je als liefhebber van Paramore iets gelijkwaardigs verwacht als Hayley Williams met haar debuutalbum komt. Hoe teleurstellend is het dan als het resultaat een behoorlijk bittere pil blijkt te zijn. Hoewel het ook hier over mentale gezondheid gaat is er op Petals For Armor geen moment ook maar een enkele spanningsboog te bekennen. Mooie melodieën zijn al helemaal een utopie. Op het nummer My Friend na kun je dit album best skippen. Een gemis zal het niet zijn.
Het album
De strijd tussen het album van het jaar gaat dit jaar tussen Taylor Swift en de al genoemde S10. Hoewel eerstgenoemde vriend en vijand wist te verrassen met een album dat zelfs de goedkeuring wist weg te dragen van alternatieve radiostations is de prestatie die Stien den Hollander heeft geleverd toch een stuk indrukwekkender. Als je als 18-jarige jezelf zo kwetsbaar durft op te stellen door toch wel moeilijke taboes te doorbreken, ben je een rolmodel voor de komende generatie en die (van) daarna. Een ding is zeker: S10 is here to stay.
Top 20
Als liefhebber van elektronische muziek is deze stijl natuurlijk weer alom vertegenwoordigd. Toch is er ook ruimte voor andere stijlen, met name van vrouwelijke vocalisten. Van een onverwachte muzikale kant van Armin van Buuren via rake, persoonlijke platen van Octavian en Linde Schöne naar onverwacht fijne pareltjes van Grimes, Disclosure en Joris Voorn. Kortom: een mengelmoes van allerlei stijlen.
Hier kijk ik naar uit in 2021
Over het algemeen ben ik niet iemand die ver vooruit kijkt. Ik weet dan ook niet precies welke muziek er komend jaar allemaal zeker uitkomt. Toch is er één album waar ik nu al naar uitkijk. Ondanks het feit dat ze de afgelopen jaren geweldig werk heeft verricht op Lesbos heb ik de muzikant Laura Jansen toch wel gemist. Komend jaar staat er dan eindelijk een album op de planning, de eerste sinds 2013, en hoewel de eerste single mij toch ietwat tegenviel heb ik goede en hoge verwachtingen voor het aankomende album.
Bekijk ook de jaarreview van:
1. David Rooker
2. Nienke Teunissen
