Na twee jaar kommer en kwel voor de muziekindustrie ging de wereld in het voorjaar van 2022 weer open. Concerten en festivals waren er – hoewel soms megaduur – in groten getale. Wie wilde kon zich 365 dagen lang laten overladen met muzikale indrukken. Wat waren te midden van al die indrukken de uitblinkers? En wat de tegenvallers? Daar heeft iedereen zo zijn eigen visie op. Ook de redacteuren van Nieuweplaat. Dit keer het muziekjaar 2022 door de ogen van Nienke Teunissen.
Ontdekking
Mijn liefde voor muziek dank ik aan mijn vader. Hij is altijd veel bezig met muziek en we houden elkaar op de hoogte over onze ontdekkingen. In 2018 kwam hij met de band Wolf Alice. Vre-se-lijk vond ik het, totaal niet mijn muziek. Dat gebeurt met onze soms uiteenlopende muzieksmaken. Deze zomer stonden de Britten op een festival in Berlijn, waar ik ook was met mijn vader. Ik moest eraan geloven en ze bliezen me omver. Wat een energie! Sindsdien staat Wolf Alice bij mij op repeat. In november zag ik ze ook nog in TivoliVredenburg. Het optreden was nog beter dan het eerste optreden dat ik zag. De harde gitaren, de performance van zangeres Ellie Rowsell en de moshpits voorin het publiek. Het zijn allemaal elementen die Wolf Alice maken tot mijn een van mijn favoriete bands momenteel. En oja, ik krijg vaak te horen van mijn vader: “Ik zei het toch dat het een goede band is.”
Tegenvaller
Ik had weinig tegenvallers dit jaar. In 2022 werd, naar mijn mening, goede muziek gemaakt. Toch was er een tegenvaller voor mij, namelijk Muse. Of eigenlijk het laatste album van Muse, The Will of the People. Het is natuurlijk algemeen bekend dat Muse vaker speelt met elektronische geluiden, maar het drietal is met dit album echt uit de bocht gevlogen. Het nummer Won’t Stand Down kan ik nog wel luisteren, maar de rest van het album is voor mij simpelweg raar. De stem van Matt Ballamy klinkt waanzinnig, maar dat klinkt het ook wanneer hij Jingle Bells zou zingen. Je kan niet alle toeters en bellen toevoegen, gewoon omdat je Muse bent. Ik zag de band in juni voor het eerst en dat was geweldig. Volgend jaar zie ik ze weer, dan neem ik de nummers van dit jaar maar voor lief.
Muziekmoment
In april 2022 mocht ik weer naar het eerste concert sinds corona. Vorig jaar november was ik nog bij Ane Brun geweest, tussen twee lockdowns in, maar dit was de eerste echte weer. Nothing But Thieves, met frontman Conor Mason, stond in de Ziggo Dome en ik mocht erbij zijn. Wat voelde het magisch om tussen zeventienduizend mensen te staan en mee te zingen met de Britse band. Helemaal toen Impossible werd gespeeld en er confetti uit de lucht kwam dwarrelen: magisch! Naast dat het speciaal was om ze te zien, waren ze ook echt waanzinnig goed. Het klonk voor mij beter dan het origineel en zodra ze nog een keer naar Nederland komen, ben ik erbij.
Trouwens, Man-Made Sunshine (zanger Conor Mason) bracht vorige maand een ep uit. Fijne plaat en ook zeker de moeite waard om te luisteren.
Beste album
Iedereen krijgt wel eens de vraag: ‘Wat is je favoriete nummer allertijden?’ Voor mij is dat Happiness van Jonathan Jeremiah. Nu kan ik daar een heel boekwerk over schrijven, maar dat bewaar ik voor een andere keer. Het beste album dit jaar was voor mij Horsepower For The Streets van de Britse zanger. Opgenomen in de Bethlehemkerk in Amsterdam. En dat is machtig mooi, je hoort het volle geluid in de muziek. De gospelkoren zijn goed te horen en de authenticiteit van Jeremiah komt heerlijk terug op het album. In 2011 bracht hij zijn debuut- en daarmee zijn best geprezen -album A Solitary Man uit, elf jaar later weer een prachtig mooi stukje muziek. Het bewijst maar weer hoe artiesten zich kunnen ontwikkelen.
Top 20
Ik merkte dat ik het moeilijk vond om dit lijstje samen te stellen. Ik heb namelijk veel oude muziek (her)ontdekt dit jaar. Desondanks heb ik een twintigtal mooie nummers samen in een lijstje kunnen zetten.
Hier kijk ik naar uit:
Mijn muziekjaar 2023 is al een beetje begonnen, namelijk met het verheugen op de concerten die al staan gepland. Lauren Ruth Ward, Muse en Damien Rice mag ik volgend jaar zien. Van die laatste artiest hoop ik onwijs dat hij met nieuwe muziek komt, zijn ‘nieuwste’ album kwam namelijk acht jaar geleden uit. Daarnaast hoop ik in de zomer nog een leuk festival te kunnen bezoeken.
Bekijk ook de jaarreview van:
(Fotocredit: Nick Fancher)
