Na twee jaar kommer en kwel voor de muziekindustrie ging de wereld in het voorjaar van 2022 weer open. Concerten en festivals waren er – hoewel soms megaduur – in groten getale. Wie wilde kon zich 365 dagen lang laten overladen met muzikale indrukken. Wat waren te midden van al die indrukken de uitblinkers? En wat de tegenvallers? Daar heeft iedereen zo zijn eigen visie op. Ook de redacteuren van Nieuweplaat. Dit keer geeft hoofdredacteur Kasper Hermans een inkijkje in zijn muziekjaar.
De ontdekking
De Nederlandstalige hype waait al een paar jaar door ons land en sinds dit jaar ben ik dan ook om. Merol stond al langer op het lijstje, maar ook WIES en S10 hebben de gang naar mijn playlists gevonden. Toch komt voor mij dé ontdekking van Nederlandse bodem uit het Engelstalige kamp. The Vices mag dan pas een paar jaar bezig zijn, de muziek klinkt al internationaal en volwassen. De single Thousand Faces kent een waanzinnig mooi eindstuk, dat steevast de bultjes van kippenvel bij mij boven laat komen. Het voordeel van Engelstalig is dat er straks ook weer een band rondloopt, waarop we internationaal trots kunnen zijn.
De tegenvaller
Ik ben in het verleden helemaal losgegaan – in positieve zin – op Silversun Pickups. Swoon behoort tot mijn all-time favorieten en ook het recentere Widow’s Weed heeft uren in m’n oren gespendeerd. Dan zou je denk dat een nieuw album van de band sowieso meermaals wordt opgezet, maar bij een eerste poging kort na de release kon het niet beklijven. Physical Thrills raakte bij mij in de vergetelheid, nog voor ik er echte gedachten over had. Bij toeval werd ik recent aan de release herinnerd en uit nieuwsgierigheid heb ik Physical Thrills laatst nog eens opgezet. Conclusie: ik heb er niks aan gemist. Van de sterke bridges op Swoon is niks meer over. Het voelt als een slap aftreksel en brengt allesbehalve fysieke sensaties bij mij teweeg.
Het muziekmoment
De Ziggo Dome sprak bij zijn opening in 2012 vol trots over zijn akoestiek. In de grote zaal in Amsterdam Zuidoost zou het geluid perfect zijn. Hoewel ik er door de jaren heen een aantal sterke concerten heb meegemaakt, vond ik het geluid zelden extreem bijzonder. Dat veranderde toen ik november op bezoek ging bij het optreden van Porcupine Tree. Dat frontman Steven Wilson een perfectionist is qua geluid wist ik. Toch heb ik het eerste uur mij alleen maar vergaapt aan de kwaliteit ervan. Vanaf de eerste noot was alles raak en perfect afgesteld. Er hoefde geen vingertje omlaag of omhoog naar de geluidsman. Ondertussen was alles kraakhelder, zuiver en in verhouding. Je hoorde elk knispertje en ondanks dat de progrock, soms progmetal, hard is, werden mijn trommelvliezen geen moment echt op de proef gesteld. En oordoppen droeg ik niet.
Het album
De verwachtingen waren haast oneerlijk hoog. Bij mij dan. Go Farther In Lightness is praktisch mijn favoriete album van de 21e eeuw en alles dat Gang of Youths anders zou aanpakken, zou door mij als een min worden aangemerkt. Toch moest ik al snel erkennen dat de Australiërs met angel in realtime. weer een beresterke plaat hebben afgeleverd. Zo grijs als de voorganger draai ik ‘m niet, maar David Le’aupepe en consorten vangen mij met in the wake of your leave, the man himself en vooral het extreem mooie brothers. Ja, dit is een band waar ik verliefd op zal blijven, ook al is elk nieuw uitstapje soms even wennen.
Top 20
Thousand Faces en brothers noemde ik al, maar geen track was dit jaar zo indringend als Happy Birthday In The Sky van Placebo. De uithalen van Brian Molko gecombineerd met de muziek zijn huiveringwekkend goed. Verder maakten Editors en Muse, ondanks matige albums, toch echte bangers.
Hier kijk ik naar uit
2023 wordt voor mij het jaar van de D. De albums en concerten van dEUS en Damien Rice kunnen mij niet snel genoeg komen, terwijl ik tegelijkertijd zo lang mogelijk van het vooruitzicht wil kunnen genieten. Damien Rice ga ik overigens zien in Berlijn. Oftewel Duitsland. Staat er nog een festival op de planning? Down the Rabbit Hole. Wat had je geDacht?
Bekijk ook de jaarreviews van:
Fotografie: Floris Duijn
