2022: ‘Swedish House Mafia begraaft strijdbijl met album van het jaar’

Na twee jaar kommer en kwel voor de muziekindustrie ging de wereld in het voorjaar van 2022 weer open. Concerten en festivals waren er – hoewel soms megaduur – in groten getale. Wie wilde kon zich 365 dagen lang laten overladen met muzikale indrukken. Wat waren te midden van al die indrukken de uitblinkers? En wat de tegenvallers? Daar heeft iedereen zo zijn eigen visie op. Ook de redacteuren van Nieuweplaat. Dit keer de terugblik van spotter Joost Landzaat.

Ontdekking

Het duurde even tot ik bij mijn ontdekking van het jaar kwam, maar toen ik Vibe Like This van SG Lewis, Ty Dolla $ign en Lucky Daye hoorde, was ik verkocht. Toen ik mezelf vervolgens in SG Lewis ging verdiepen, kwam ik erachter dat hij onder andere ook verantwoordelijk was voor Hallucinate van Dua Lipa, misschien wel de beste track van haar album Future Nostalgia uit 2020. Ik ben zeer benieuwd naar zijn binnenkort te verschijnen album. Het was ook fijn om Linde Schöne te kunnen herontdekken. Na even van het toneel te zijn verdwenen, is ze nu weer helemaal terug, al viel de lengte van haar nieuwe album Teugels mij behoorlijk tegen. Gelukkig zorgde dat er wel voor dat Schöne tijd had voor een extra (kerst)album.

Tegenvaller

De grootste tegenvaller was in mijn beleving Calvin Harris. Natuurlijk waren de verwachtingen hooggespannen bij de release van Funk Wav Bounces Vol. 2, maar die kwamen totaal niet uit. Hoe groot de namen van de meewerkende artiesten ook waren, er was slechts een enkele track die op herhaling ging. In het bijzonder was de hernieuwde samenwerking met Dua Lipa, waarbij ik de hoop had op een nieuwe One Kiss, ronduit saai te noemen. Daarnaast valt het ook behoorlijk tegen hoeveel gerecyclede platen er tegenwoordig in de hitlijsten staan. David Guetta, Lucas & Steve en nog vele anderen mogen wel wat creatiever zijn in het produceren van hits.

Muziekmoment

Vanaf kleins af aan ben ik al gefascineerd door hitlijsten. De Top 40, de Mega Top 50, de Top 2000, de Top Heelveel en ga zo maar door. Het muziekmoment van 2022 kan er naar mijn idee dan ook maar één zijn: Taylor Swift die de gehele top 10 van de Billboard Hot 100 weet te vullen met tracks van haar nieuwe album Midnights. Nooit vertoond en voor de liefhebbers van hitlijsten een hoogtepunt.

Album

Misschien wel het slechtste nieuws van 2012 was het uiteenvallen van Swedish House Mafia. In een tijd dat cd’s kopen nog best wel normaal was, zat eerst Until One en later ook Until Now vast in mijn autoradio. Stoppen op je hoogtepunt werd nooit beter geïllustreerd dan door dit trio giganten, al was de doorstart van Axwell /\ Ingrosso wel meer dan prima te noemen. Toch bleef ik hoop houden dat Swedish House Mafia ooit weer bij elkaar zou komen en alsof het zo moest zijn werd de wereld op mijn verjaardag in 2021 verblijd met de aankondiging waar iedereen al die jaren naar had uitgekeken. Er kwamen diverse releases, met in april Paradise Again als resultaat. De cd-speler van mijn autoradio is al een tijdje kapot, maar gelukkig heb ik in mijn Bluetooth-speaker een nieuwe trouwe adjudant.

Top 20

Bovenaan mijn top 20 staat Barricades van Netsky en Rita Ora. Vanaf de eerste klanken was ik verkocht, alleen een oneindige loop ontbrak er nog aan. Andere tracks die het tot mijn top 20 wisten te schoppen waren onder andere het eerder genoemde Vibe Like This en Original Sin van Sofi Tukker. Die laatste staat op het waanzinnige album Wet Tennis, waar nog vele andere geweldige tracks op staan. Mocht je het gemist hebben, dan is die plaat meer dan het beluisteren waard. Ook Tom Grennan wist een plekje te bemachtigen in mijn top 20. In mei mocht ik met twaalf andere fans van het McLaren Formule 1-team zeer exclusief naar de fabriek van dit Britse team. In de auto onderweg daarnaartoe kwam Remind Me voorbij. Elke keer als ik die plaat hoor, denk ik direct terug aan dat gelukzalige moment.

Hier kijk ik naar uit

Eind januari staat het album AudioLust & HigherLove van mijn ontdekking SG Lewis op de planning en ook het debuutalbum van RAYE lijkt eindelijk te gaan verschijnen. Eerder liet de Britse zangeres doorschemeren dat haar platenlabel jarenlang het verschijnen van die plaat had tegengehouden, maar op 7 februari zou het moment dan eindelijk daar zijn. Hopelijk ga ik RAYE ook live zien, misschien wel als ik volgend jaar voor het eerst van mijn leven naar Engeland ga om de Britse Grand Prix van de Formule 1 bij te wonen. Er is een festival-achtige opzet, waarbij er naast het racen ook diverse optredens zullen plaatsvinden. De line-up is nog niet bekend, maar wat mij betreft mogen ze RAYE onmiddellijk programmeren.

Bekijk ook de jaarreviews van:

(Fotocredit: Alexander Wessely)