Het beste van de muziekmaand februari (2023)

Na een afwezigheid van zes jaar trad Rihanna nog eens op. De zangeres stal de show tijdens theepauze van de atleten bij de Super Bowl. Ze kondigde daarbij aan zwanger te zijn van haar tweede kind, wie weet wel de geboorte van nieuw talent. Helaas werd er deze maand ook afscheid genomen van een paar groten. Componist en producer Burt Bacharach overleed op 94-jarige leeftijd evenals de slechts 54 jaar geworden rapper Trugoy the Dove van De La Soul.

Track op Repeat

Soms heb je zo’n track, waarvan je al ver voordat de knal komt aanvoelt dat-ie gaat knallen, zonder dat daar duidelijke aanwijzingen voor zijn. Lay Your Troubles On Me van The Slow Readers Club bezit die onzichtbare kwaliteit ook. Bij de eerste luisterbeurt kreeg ik direct een bepaalde vibe, terwijl de eerste twee minuten goed zijn, maar niet per se speciaal. Totdat er naar de versnelling wordt opgebouwd. De energie barst door de speakers en de melodieën razen door elkaar heen. Ondertussen van wat verder weg klinkt de stem van frontman Aaron Starkie. ‘Hold on for dear life/The ones you love/All through the long night.’ Om vervolgens bij het refrein vocaal weer meer op de voorgrond te treden. Het is de perfecte afronding van een superperformance. Zo staan er overigens nog een paar op Knowlegde Freedom Power, maar Lay Your Troubles On Me steekt er voor mij toch bovenuit. (Kasper Hermans)

Topalbums

Er zijn veel platen die deze maand een 8 of hoger haalden, maar met een 9 steekt Raye er met kop en schouders bovenuit en dat nog wel met een debuutplaat voor de 25-jarige Britse zangeres. ‘Raye is een baas. Als je een album als My 21st Century Blues – met lyrics waar Raye’s ex-platenbazen van in hun broek schijten en een sound die zó eigen is – jouw debuut mag noemen, dan ligt er een fantastische toekomst voor je in het verschiet.’

Is de volgende ook een debuutplaat? Ja en nee. Caroline de Leeuw had natuurlijk al een solocarrière als Caro Emerald. Nadat er een paar jaar weinig nieuws was, maakte ze afgelopen jaar haar rentree onder een nieuwe naam The Jordan en scoorde ze direct een 8,6. ‘Nowhere Near The Sky is een zeer aangenaam debuut van een doorgewinterde artieste die weet waar ze mee bezig is en eindelijk de muziek maakt waar ze volledig achter staat.’

En we blijven in Nederland voor de volgende 8,5 van DeWolff met Love, Death & In Between. ‘De muzikale virtuositeit van DeWolff wordt middels een magnus opus van liefst zestien minuten, getiteld Rosita, maximaal gedemonstreerd. Blues, funk, soul, gospel, het zijn slechts enkele genres die de revue passeren. Speciale aandacht voor het gedeelte vanaf dertien minuten, waarin DeWolff speelt alsof ze op Woodstock staan naast Joe Cocker die zijn versie zingt van With A Little Help From My Friends. Gewaagd, gedurfd en bovenal geslaagd!’

Dan één stap de grens over voor een bezoekje aan onze zuiderburen en dan met name dEUS. De langverwachte terugkeer met How To Replace It stelde allesbehalve teleur, wat heet een 8,2. ‘Het is waanzinnig, zoveel als er gebeurt op sommige tracks van het album. Neem alleen al de openings- en titeltrack. De dreigende diepe pauken leggen de basis voor het loeisterke nummer, maar daaromheen ontwikkelt gedurende 5,5 minuut een luisterspel van de hoogste orde.’

Ook een 8,2 kreeg de getipte sensatie van het aanstaande festivalseizoen Caroline Polachek. ‘Desire, I Want To Turn Into You is het definitieve statement van een artiest die met volle vertrouwen haar creativiteit durft te tonen. En dat leidt tot een hele mooie plaat die de luisteraar zoet kan houden totdat onze wens naar nieuwe muziek van Polachek niet meer voldoende gestild kan worden.’

Daarnaast was er nog tweemaal een 8 voor zowel Paramore met This Is Why ‘met een dusdanig sterk album heb je in dit genre eigenlijk geen andere bands nodig’ als Thomas Azier met The Inventory Of Our Desireartistiek en duister, maar met genoeg ruimte voor melodie.’

Tot slot spraken we deze maand nog met shame dat het album Food For Worms uitbracht. Het interview met zanger Charlie Steen lees je hier!