Het nieuwe jaar is pas net begonnen, maar helaas kwam er al snel verdrietig nieuws uit de muziekwereld. Op nieuwjaarsdag kwam naar buiten dat Anita Pointer, van The Pointer Sisters, op oudejaarsavond overleden was. Samen met haar zussen zong ze tot op de dag van vandaag plat gedraaide hits als I’m So Excited en Jump. Op diezelfde nieuwjaarsdag overleed Fred White, bekend als drummer van Earth, Wind & Fire. Óók een familieproject; Fred zat in de band met zijn oudere broers Maurice (zang) en Verdine (bas). Samen maakten ze zes albums die allemaal in de Billboard Top 10 belandden, met daarop ook het meer dan een miljard keer gestreamde September.
We namen deze maand daarnaast afscheid van twee invloedrijke rockgitaristen. Op 10 januari overleed Jeff Beck. Een Britse rockgitarist die Eric Clapton in 1965 verving in de band The Yardbirds, en vanaf dat moment samenwerkte met talloze grote artiesten. Hij won in zijn leven acht Grammy’s, werd twéé keer opgenomen in de Rock & Roll Hall of Fame, en staat op de vijfde plek in de top 100 beste gitaristen allertijden van Rolling Stone. Acht dagen na zijn overlijden, op 18 januari, werd bekendgemaakt dat David Crosby overleden was. Hij was mede-oprichter van zowel The Byrds als Crosby, Stills, Nash & Young. Met zijn innovatieve manier van gitaarspelen bepaalde hij mede het geluid van de jaren ’60. In 2021 bracht hij zijn laatste album, For Free, uit.
Ondanks dit verdrietige nieuws, was niet de hele maand januari somber gestemd. Een opvallend hoogtepunt werd veroorzaakt door de Italiaanse band Måneskin, die ter ere van het nieuwe album Rush! een polyamoureuze bruiloft organiseerden. De vier bandleden beloofden elkaar altijd trouw te blijven, en gaven elkaar onder toeziend oog van een publiek vol sterren het ja-woord.
Track op repeat
‘Deze maand kwam het tweede studioalbum van SG Lewis uit. Sinds Vibe Like This van vorig jaar stond dit album op mijn verlanglijstje, en ik begon dan ook met veel enthousiasme aan de recensie ervan. Al met al viel het mij een beetje tegen, toch waren er enkele fantastische tracks en mijn absolute favoriet is Another Life. De sfeer die in die plaat zit is echt fantastisch, en ik weet niet hoe dit soort muziek heet maar ik wil er meer van. Dit kan de hele dag op repeat staan zonder dat het gaat vervelen. De eerste kanshebber op mijn favoriete track van het jaar heb ik gevonden. Natuurlijk zijn er nog 11 maanden te gaan, maar andere artiesten zullen echt heel erg hun best moeten doen om dit te overtreffen.’ (Joost Landzaat)
Topalbums
Het best beoordeelde album van de afgelopen maand is Chaos & Colour van Uriah Heep. De doorgewinterde rockband uit Londen vierde drie jaar geleden hun vijftigjarig jubileum, maar laat met dit album zien dat ze het nog steeds in zich hebben. ‘Mick Box is momenteel nog het enige originele lid. Hij is inmiddels 75 jaar, waarvan hij twee derde met Uriah Heep beleefde. Met de andere leden erbij komt de gemiddelde leeftijd op 65 jaar. Een leeftijd van waaruit je als hardrocker vaak een chaotisch en kleurvol leven hebt gehad. Die ervaring komt in elk geval volledig terug op Chaos & Colour. Het is een genot om te beluisteren. Misschien wel het mooiste wat Uriah Heep ooit heeft gemaakt.’
Op plek twee staat geen artiest met decennialange ervaring, maar wel één met veel zelfvertrouwen. NONCHELANGE kondigde zijn debuutalbum Muziek voor de Luisteraar namelijk aan als ‘het beste Nederlandstalige indiepopalbum ooit.’ En dat zelfvertrouwen bleek niet geheel misplaatst; het album scoorde namelijk een mooie 8.3. ‘Muziek voor de luisteraar is een frisse en heilzame luisterervaring. Het album duurt net wat korter dan dertig minuten, maar bevat genoeg catchy elementen om de luisteraar alweer snel terug te laten komen. Of het “het beste Nederlandstalige indiepopalbum ooit” is, daar valt over te twisten. Maar een beetje arrogantie is in het geval van NONCHELANGE absoluut op zijn plek als je met een uitstekend debuutalbum als deze op de proppen komt.’
Het is niet het enige debuutalbum van Nederlandse bodem dat een hoog cijfer kreeg. Never Have I Ever van Naaz scoorde een 8. Al in 2014 deed ze mee aan Holland’s Got Talent, maar een album bleef nog even uit. Daar is nu verandering in gekomen, en dat werd tijd. Vooral het Koerdisch gezongen nummer Azadî maakt veel los. ‘Misschien wel de beste van de plaat van het album. Azadí is geïnspireerd op het gezegde: ‘Jin, Jiyan, Azadí’, dat ‘Vrouw, Leven, Vrijheid’ betekent. Niet kort nadat Naaz Azadi uitbracht, stierf de Iraanse Jina Mahsa Amini. Een gebeurtenis die in Iran voor enorme opstanden en protesten zorgde. Van over de hele wereld kwam er steun, ook vanuit Nederland. Azadí werd hier het lijflied van die beweging, vooral nadat Naaz de lyrics aanpastte voor Mini. Door de kleine dissonantie in het nummer weet ze haar struggle over te brengen zonder dat veel mensen de vertaling van de tekst kennen.’
Het ging deze maand lekker bij artiesten van Nederlandse bodem. Ook Edsilia Rombley kreeg voor haar album In Balans een mooie 8. Negen van de dertien nummers op de plaat kwamen al eerder uit, maar het is toch een mooie verzameling van haar uiteenlopende werk. ‘De nieuwe langspeler van Rombley heeft genoeg ingrediënten in zich om niet snel te gaan vervelen. Pop, r&b, disco, soul, reggae: het zit er allemaal in en dat maakt alles bij elkaar de boel lekker veelzijdig en afwisselend. Kortom, een mooie balans tussen goede uptempo songs en fijne luisterliedjes. Rombley doet wat dat betreft de titel In Balans helemaal eer aan.’
Niet te vergeten is Gaz Coombes, beter bekend als frontman van Supergrass, die deze maand met een soloalbum kwam. Turn The Car Around werd beoordeeld met een 8. Supergrass kreeg niet altijd de populariteit die de band verdiende, en hetzelfde geldt voor hun frontman. Aan kwaliteit ligt het in ieder geval niet. ‘Coombes zal nooit de mondiale megapopulariteit genieten van zijn concurrenten binnen de britpop. Dat is ook geen ramp, als jij hem maar een kans geeft. Je doet jezelf er vooral een plezier mee, want qua muziek maken doet de Engelsman niet voor hen onder. Integendeel. Turn The Car Around behoort tot de beste soloplaten die het genre met wortels in de jaren ’90 heeft voortgebracht.’
Onze redactie sprak deze maand met drie van de artiesten die boven de 8 scoorden: NONCHELANGE, Naaz en Edsilia Rombley. Ook De Toegift en Kovacs schoven aan voor een interview.
Ben je benieuwd wat onze favorieten van 2022 waren? Dat lees je hier.
