Je wordt bijgepraat: het is nooit te laat voor deze plaat

Nooit te laat plaat

Aan nieuwe albums geen gebrek. Om op de hoogte te blijven van wat er aan komt kijkt Nieuweplaat graag vooruit, maar ook tijdens de voorbije herfstmaanden zijn er langspelers die eigenlijk niet aan je aandacht mogen ontsnappen. Soms zijn er platen die iets langer in de week moeten liggen alvorens ze hun ware schoonheid tentoonstellen. Zie hieronder een overzicht van een aantal van deze onlangs verschenen pareltjes.

Anitta – Versions of Me: 7,5

De Braziliaanse zangeres Anitta is al bijna een decennium lang de grootste in haar thuisland, maar over zeeën ging ze nog niet. Dat moest veranderen. Ze nam sterrenproducer Ryan Tedder in handen en knutselde het album Versions of Me in elkaar. De titel omschrijft de plaat perfect. Elk nummer laat een totaal andere kant van de in Rio de Janeiro geboren ster zien. Het zomerse trap geïnspireerde Girl From Rio, Faking Love dat een mix is tussen Top40 en Braziliaanse funk, het jaren ’80 achtige popnummer Boys Don’t Cry: het zijn allemaal hits. Het album bezorgde haar zelfs een dikke knaller op TikTok, Envolver, én leverde haar een Grammy-nominatie op. De wereld kan niet meer om Anitta heen. (Wessel Uphoff)

Fleur – Bouquet Champêtre: 7

Een keer in de zoveel tijd wordt een oud genre met wisselend succes nieuw leven ingeblazen. De Nederlandse artieste Fleur weet dat gelukkig met verve te doen. Dit keer is het de beurt aan Yé-Yé, een Franse muziekstijl uit de jaren ’60 die zich kenmerkt door vrolijke popliedjes. Veldboeket is de vertaling van het nieuwste wapenfeit van Fleur. Een perfecte omschrijving van de kleurrijke popmuziek in de stijl van Odessey And Oracle van the Zombies. Maar dan wel in het Frans natuurlijk. Zet Bouquet Champêtre eens op en zwijmel weg op de klanken, terwijl je terugdenkt aan die vakantieliefde op een camping nabij de Middellandse Zee. (Tom Welman)

Jonathan Jeremiah – Horsepower For The Streets: 7,5

Het voelt al jaren aan alsof Jonathan Jeremiah meer erkenning voor zijn muziek verdient dan hij krijgt. Misschien komt het wel doordat de muziek van Jeremiah zo smooth je oor in glijdt, dat deze net iets te weinig prikkelt om je aan te zetten tot het delen van een lofuiting. Dat is bij zijn plaat Horsepower For The Streets niet veel anders. Nummers als Small Mercies, Restless Heart en Lucky zijn zachte meesterwerkjes. Iets te weinig laat Jeremiah zijn emoties duidelijk door klinken, maar op afsluiter Sirens In The Silence doet hij dat wel. Laat dat dan het nummer van Horsepower For The Streets worden, waarover zijn luisteraars wel hun bewondering openbaar kenbaar maken. (Kasper Hermans)

Leah Kate – Alive and Unwell: 7

Leah Kate noemde Avril Lavigne al eens haar favoriete icoon. Haar muziek doet aan het begin van haar nieuwe plaat Alive and Unwell dan ook erg denken aan de Canadese zangeres, al gaat ze na een aantal tracks haar eigen weg. Vanaf Hot All The Time en Life Sux laat ze tekstueel een meer onzekere kant zien, onder begeleiding van gierende gitaren. Vervolgens waagt ze zich op My Bed aan Can’t Get You Out Of My Head van Kylie Minogue. Ze maakt er een eigen versie van zonder dat het te makkelijk klinkt. Het zorgt voor het absolute hoogtepunt van de ep, doordat dit deluxeversie is krijgen we er ook nog een remix van 10 Things I Hate About You bij. Een bijzonder goed gevulde ep die zonder problemen door kan gaan voor een volwaardig album. (Joost Landzaat)

Little Simz – NO THANK YOU: 8

Zonder er met één woord over te reppen stond Little Simz afgelopen december in een volgepakte Melkweg. Niemand wist op dat moment wat de Britse rapper in petto had en dat ze niet heel lang daarna haar plaat NO THANK YOU met weinig bombarie zou aankondigen. Met vlagen doet het album herinneren aan haar voorganger Sometimes I Might Be Introvert. Dat is verre van een straf, want wederom verrast Little Simz vriend en vijand met haar sterke flow en rake teksten over hoe de muziekwereld eerder een muziekbusiness is geworden. Een dikke middelvinger naar de muziekindustrie die de artiest niet op de eerste plek heeft staan. (Tom Welman)

Metro Boomin – Heroes & Villains: 8,5

Ooit, lang geleden, waren rappers ondergeschikt aan de beat. Wanneer Grandmaster Flash met de Furious Five een optreden gaf, keek het publiek vooral naar hoe de producer de bijna magische beats uit zijn platenspelers toverde. Inmiddels is alles anders. Rappers zijn de supersterren en producers zijn slechts te herkennen aan hun producertag. Toch is er één producer die deze reputatie nog wel heeft: Metro Boomin. Steevast lukt het hem om het beste te halen uit elke rapper die zijn studio binnenwandelt. Namen als Future, Travis Scott, The Weeknd en 21 Savage presteren op de top van hun kunnen. Het hoogtepunt van Heroes & Villains is met afstand Metro Spider van Young Thug. (Guillaume Dijkhuizen)

Payale Royale – Fever Dream: 6,7

Een flinke dosis energie krijg je altijd wel van Payale Loyale. De variatie die alleen al frontman Remington Leith kan bieden is op Fever Dream weer groot. Kleine momenten plaveien steevast de weg voor grote uitbarstingen en zo is de muziek van Payale Royale altijd heerlijk uitdagend. Om je continu voelt dat er een volgend groot moment aan zit te komen. Toegegeven, op sommige momenten is de anticipatie van zo’n erruptie groter dan de daadwerkelijke knal. Toch weet Payale Royale op Fever Dream meer dan eens de verwachting waar te maken zonder dat het trucje gaat vervelen. De track Line It Up met zangeres LP halverwege de plaat zorgt bovendien een fijne net wat andere vibe dan op het merendeel van de nummers. (Kasper Hermans)

Sault – Earth: 7,5

Menig luisteraar van het geheime r&b-collectief Sault zal ongerust zijn geweest toen er slechts één album verscheen in het voorjaar. De groep staat namelijk bekend om zijn hoge arbeidsethos, want in de voorgaande drie jaar bracht het maar liefst vijf albums uit. Plots was daar begin november de aankondiging van 56 nieuwe songs verspreid over vijf(!) nieuwe platen: 11, Aiir, Earth, Today & Tomorrow, en (Untitled) God. Alle vijf zijn raak, maar met name Earth springt er positief uit. Moeilijke polyrhythms op percussie wisselen zich af met wonderschone, meerstemmige koren. Absoluut hoogtepunt is het mooie soulvolle Stronger waarop zangeres Cleo Sol een knap staaltje vocaal werk laat horen. (Tom Welman)

SZA – SOS: 8

Het is gevaarlijk wanneer je er vijf jaar over doet om een nieuw album te maken. Voor je het weet zijn mensen je vergeten en luistert er geen hond meer naar je. SZA had naar maling aan. De Amerikaanse r&b-zangeres nam alle tijd om haar succesvolle debuut te evenaren. En het is er eentje geworden dat mensen zeker niet gaan vergeten. Op haar in december uitgebrachte plaat SOS staan namelijk 23 geproduceerde hits. Fantastisch zijn ze. Om er een paar te noemen: het op TikTok viraal gaande Kill Bill, het kwetsbare Nobody Gets Me en ‘boppy’ Conceited. Het schijnt dat de zangeres honderd nummers voor het album schreef. Dus een oproep aan SZA: breng de rest ook uit. (Wessel Uphoff)