Julia Zahra: ‘Mijn album is geneeskrachtig voor mezelf’

Julia Zahra, bekend van The Voice of Holland, brengt 5 maart haar album Remedy uit. Het soulvolle album is een reflectie van belangrijke thema’s in haar leven en heeft een helende werking op haar en, hopelijk, anderen.

Sinds Julia Zahra op haar 18e het vierde seizoen van The Voice of Holland won, heeft ze veel succes gehad in de muziekwereld. Echter was dat vooral met covers. Met haar debuut-ep Something New en nu met haar album Remedy laat ze zien dat ze naast een goede zangeres, ook een getalenteerde songwriter is. Als voorproefje op het album heeft ze al een aantal singles uitgebracht, waarvan meest recent Indiana. Dit persoonlijke nummer gaat over Julia Zahra’s adoptie vanuit haar geboorteland Amerika. ‘Ik ben onwijs trots op heel het album, aangezien er in elk liedje onwijs veel uren zitten, maar als ik één favoriet nummer zou moeten kiezen, dan is het Indiana. Het heeft mij verrast hoe nieuwsgierig ik was naar mijn verhaal. Ik ben heel lang vrij neutraal geweest over die situatie, maar begon daar ineens veel over na te denken. Dat maakt het lied voor mij extra bijzonder’, aldus Julia Zahra.

Naast adoptie heeft Julia Zahra het over meer thema’s die haar persoonlijk aangaan, zoals de LHBTI-gemeenschap, racisme en zelfacceptatie. Zo’n persoonlijk album schrijven ging niet per se bewust. Julia Zahra was het afgelopen jaar veel bezig met zelfreflectie en dingen die haar aangaan in het dagelijks leven. ‘Een pandemie waardoor je veel alleen bent met je gedachten helpt daarbij. Vanuit die gedachten is het album ontstaan. Het is een soort reflectie geworden van wat ik in het dagelijks leven tegenkom en hoe ik daarvan leer. Het album is daardoor heel geneeskrachtig geweest voor mij.’ Julia Zahra hoopt dat dat voor anderen ook zo zal zijn. ‘In het begin van mijn carrière was ik heel commercieel ingesteld, maar nu geeft het me veel meer voldoening om eerlijk te zijn. Dat geeft mij voldoening. Daarnaast wil ik mensen aanspreken, dus ik hoop dat mijn verhalen resoneren met mensen en dat ze zich gehoord voelen door mijn muziek. Ik vind het heel mooi om verhalen te horen over thema’s die mij aangaan, dus nu wil ik dat kunnen doen voor anderen. Mijn doel tijdens het maken van het album was thema’s aansnijden die voor mij heel persoonlijk zijn, maar het tegelijk toegankelijk houden voor iedereen.’

Who You Wanna Be is hier een mooi voorbeeld van: het is een nummer waar veel luisteraars iets positiefs uit kunnen halen. Daarin zingt Julia Zahra dat zij mag zijn wie zij is en van haarzelf mag houden. Het is een herinnering dat iedereen uniek en mooi is zoals ze zijn. Een ander lied met een belangrijk thema is Tired. Deze bespreekt hoe vermoeiend het eigenlijk is dat racisme nog bestaat in deze tijd. Julia Zahra is daar steeds meer aan gaan denken, onder andere door de groeiende populariteit van de Black Lives Matter beweging. ‘Eerst was ik nooit zo bezig met discriminatie, maar dat sluipt er steeds vaker in. Soms vraag ik me af of mensen anders naar me kijken omdat ik een getinte zangeres ben. Misschien zeg ik daardoor iets vaker sorry dan nodig is en let ik iets meer op hoe ik mij uitdruk. Het is vermoeiend om daar steeds over na te moeten denken. Ik hoopt dus écht dat het bewustzijn dat huidskleur niet bepalend moet zijn voor mensen belangrijker wordt.’

Hoewel ze het album schreef met het idee om anderen kracht te geven, merkt Julia Zahra dat het album voor haarzelf ook een krachtbron is. ‘Wanneer ik een slechte dag heb kan ik terugluisteren naar bepaalde liedjes en haal ik daar echt voldoening uit. Dit album schrijven heeft mij persoonlijk iets aangedaan. De liedjes zijn vertalingen van mijn hersenspinsels en door er naar te luisteren, krijg ik antwoord op problemen waar ik mee zit. Zo is het album één grote herinnering van wat ik moet doen bij bepaalde gevoelens. Het brengt rust en helpt mij met alles op een rijtje zetten. Vooral Old Habits is echt een troostliedje geworden voor mij. Wanneer ik daar naar luister, vind ik de troost die ik oorspronkelijk bedoeld had voor mijn luisteraars.’

Foto: Bibian Bingen