Zijn debuutalbum gooide hoge ogen en kreeg de ene na de andere goede waardering. Tijdens zijn Europese tour, die op 4 september in Paradiso begon, speelde de 26-jarige Texaan voor uitverkochte zalen. Hoe ervaart de soulzanger zijn snelle succes? We belden met Leon en vroegen het.
Van etensresten wegpoetsen als bordenwasser naar soulster. Nadat hij een aantal jaren in een restaurant werkte dook Leon de studio in met Austin Jenkins en Joshua Block van de band White Denim. Zijn eerste nummer Coming Home deelde hij via Soundcloud en dat was een enorm succes. Sindsdien is zijn ster rijzende. “Het is onwerkelijk hoe snel dit allemaal is gegaan. Ik heb hier geen voorbereiding voor gehad en ik ben gezegend dat ik de mogelijkheid krijg om dit allemaal te doen.“ Maar het succes heeft zijn keerzijde. “Ik ben niet het type persoon dat van aandacht houdt, dat trekt me totaal niet. Ik bedoel, ik houd ervan om muziek te maken en om live op te treden maar zo steek ik gewoon niet in elkaar.”
Nog voordat zijn album uit kwam werd hij al vergeleken met legendes als Otis Redding en Sam Cooke. Laatstgenoemde is een terugkerend onderwerp, de zanger vind de vergelijking alleen niet passend. “Ik kan nooit zo goed zijn als Sam Cooke. Serieus, laat Sam Cooke maar Sam Cooke zijn en Otis lekker Otis zijn. Ik denk nog steeds dat ik Leon Bridges kan zijn en geweldig soulmuziek kan maken.” Het geloof dat hij ooit in de buurt komt van de legende is er niet. “De manier waarop ik mijn teksten schrijf is compleet anders en dat vloeit door in de muziek. En hij is gewoon de beste soulzanger aller tijden, hoe moet ik daar in de buurt van komen?”
Hoewel hij zichzelf liever niet vergelijkt met de zangers van vorige generaties past zijn muziek er perfect tussen. Het opname proces heeft daar veel invloed op gehad. “De hele stijl van muziek maken, hoe ze dat vroeger deden, dat spreekt me enorm aan. In 1940 hadden ze nog geen koptelefoons en allerlei luxe computer apparatuur. We namen alles direct live op tape en gebruikten ook oudere materialen. Zo hadden we een microfoon uit 1949 en zong ik zonder koptelefoon. De band was geweldig en dat proces was heel bijzonder.”
Naast zijn muziek is de kleding ook een onderdeel van de vintage look. De Wrangler jeans, hoeden en een Instagram gevuld met foto’s ervan. Natuurlijk allemaal zwart-wit. “Veel mensen denken dat het een marketing truc is maar dat is niet zo. Het is begonnen toen ik een keer kleren kreeg van een vriend van mijn moeder. Sindsdien ben ik daar helemaal in gedoken.”
Debuutalbum Coming Home is niet een enorm gevarieerde plaat. De zanger pakt af en toe elementen uit andere muziekstromingen maar zeker niet vaak. Voordat Leon zich op soul stortte probeerde hij andere richtingen. “4 jaar geleden ben ik begonnen met het schrijven van teksten en gitaar spelen. Ik luisterde veel naar R&B en hiphop dus dat maakte ik ook in het begin. Uiteindelijk werd het meer alternatief, richting de neo-soul en uiteindelijk focuste ik me volledig op soul.” Of dat in de toekomst veranderd? “Op deze cd zijn misschien niet echt grote uitstappen maar op het volgende project wil ik zeker meer de oudere country sound verkennen samen met rock ’n roll en de blues. Die cd moet niet aankomend jaar, maar zeker het jaar daarop uitkomen.”
Maar eerst de tour, waar de Australische zangeres Grace het voorprogramma verzorgt. Die duurt nog even maar hij heeft er zeker zin in. “Ik vind het geweldig dat ik dit kan en mag doen. Ik heb Grace pas een paar keer ontmoet maar ze maakt geweldige muziek dus ik kijk enorm uit om met haar te touren.”
Het zal nog wel even duren voordat we Leon Bridges weer in Nederland mogen verwelkomen maar zijn optreden in Paradiso was er een om niet snel te vergeten.
