NONCHELANGE werkte maar liefst drie jaar aan zijn debuutalbum Muziek Voor De Luisteraar, maar nu is de plaat dan eindelijk uitgekomen. Met een clubtour en een optreden op Eurosonic Noorderslag in Groningen staat de in Utrecht gevestigde artiest volop in de schijnwerpers. Nieuweplaat sprak NONCHELANGE – alias Maarten Hutman – over zijn nieuwe album en wat er allemaal op hem af gaat komen. ‘Het voelt alsof alle energie die ik hier ooit in heb gestoken langzaamaan wordt teruggegeven.’
Je hebt flink de tijd genomen voor je debuutalbum. Hoe komt dat?
‘Vooral omdat ik heel lang moest zoeken naar mijn eigen stijl. Ik ben van oorsprong begonnen als drummer en handelde in drums en microfoons, op zoek naar nieuwe sounds die ik kon gebruiken. Toen ik in Leeuwarden ging studeren ging ik over op het maken van een soort rapmuziek. Of eigenlijk: ik aapte een beetje De Jeugd van Tegenwoordig na. Dat voelde daardoor ook nooit echt als mijn eigen geluid.
Toen ik in 2019 weer terug bij mijn ouders in Ommen ging wonen, eiste ik de schuur op om als studio te gebruiken. Ik ging weer drummen en greep steeds meer terug op gitaarmuziek, op zoek naar mijn eigen sound. Daar kwam uiteindelijk Symptomen uit voort, dat ik samen met LE MOTAT had gemaakt. Dat nummer voelde weer écht eigen. Symptomen hebben we toen meteen uitgebracht en daarna ging het opeens hard.’
Kon je dat eigen geluid makkelijk omzetten naar een album?
‘Ik vond dat ik voor mijn debuutalbum echt iets sterks moest neerzetten. Een aantal tracks heb ik toen opnieuw geproduceerd met Jasper Maekelberg (Balthazar, red.) in België. De schrijfsessies zelf waren eigenlijk helemaal niet zo lang, het meeste werk zat in het afmaken. Voor De Rem heb ik bijna drie maanden aan de drumsounds gezeten, terwijl de uiteindelijke versie achteraf gezien heel dicht bij de eerste versie ligt. Ik zat in een soort tunnelvisie. Jasper heeft me daar wel bij geholpen, die hoorde met zijn getrainde gehoor en ervaring veel beter welke kant ik op moest met een track. In de toekomst wil ik daar sneller in zijn. Als artiest is het geweldig om iets nieuws te maken, maar het daadwerkelijk afmaken en perfectioneren is eigenlijk altijd een lijdensweg.’
Tegenwoordig willen veel mensen eigenlijk niet meer écht luisteren naar muziek en alles zo snel mogelijk opnemen.
Wilde je altijd al muzikant worden?
’’Het begon gek genoeg met het maken van Runescape-video’s op YouTube. Destijds kon je muziek met auteursrecht nog zonder problemen gebruiken onder je video’s. Ik monteerde het beeld ritmisch op de muziek, tot ik op een gegeven moment geen muziek met auteursrecht meer mocht gebruiken. Toen moest ik zelf maar muziek gaan maken en ben ik begonnen met drummen.’
Waar een potje Runescape al niet toe kan leiden…
‘Ik haal nog steeds levenslessen uit Runescape. Zo weet ik nog dat ik destijds altijd uitkeek naar het moment dat ik het meeste geld en de beste spullen had. Maar toen ik op dat punt was, besefte ik hoe saai dat eigenlijk was. Het enige wat ik op een gegeven moment deed, was vechten in de wildernis, terwijl mensen altijd zeiden dat je daar geen geld mee kon verdienen. Dat staat voor mij ook wel een beetje symbool voor de muziekindustrie: dat iets pas de moeite waard is om te doen wanneer je er geld mee kan verdienen.’
Maar nu heeft het vechten in de wildernis eindelijk zijn vruchten afgeworpen.
‘Het kostte veel tijd en moeite. Maar het geeft wel echt veel voldoening nu ik weet dat alles gelukt is en de plaat is geworden zoals ik wil. Nu voelt het alsof alle energie die ik hier ooit in heb gestoken langzaamaan wordt teruggegeven. Het lijkt nu een langzaam stijgende lijn, een soort opwaartse spiraal.’
In eerdere interviews heb je Op Zoek Naar Gevoel als albumtitel genoemd. Waarom heb je dit uiteindelijk veranderd naar het algemenere Muziek Voor De Luisteraar? Gevoel is nog altijd een duidelijk thema op het album.
’Dat klopt wel, al denk ik toch dat Muziek Voor De Luisteraar uiteindelijk een betere titel is. Ik krijg het gevoel dat veel artiesten tegenwoordig hun mentale problemen gebruiken als een soort pr-materiaal en die indruk wilde ik niet wekken. Muziek Voor De Luisteraar klinkt inderdaad een stuk algemener, maar er zit wel degelijk een gedachte achter. Als ik vroeger nieuwe muziek ontdekte, ging ik op mijn bed liggen met een koptelefoon. Je neemt dan op een hele intieme manier nieuwe muziek in je op. In groepsverband is dat vaak anders. Je neemt de meningen van anderen sneller mee in je oordeel. Tegenwoordig willen veel mensen eigenlijk überhaupt niet meer écht luisteren naar muziek en alles zo snel mogelijk opnemen. En als mensen wel écht goed naar mijn album luisteren, horen ze vanzelf wel dat het inderdaad veel over gevoel gaat.’
Het lijkt nu een langzaam stijgende lijn, een soort opwaartse spiraal.
Wat vind je zelf het tofste nummer van het album?
‘Waarom Luister Je Niet vind ik heel vet, omdat het alle kanten op gaat. Maar ook Op Zoek Naar Gevoel is speciaal voor me, omdat ik er zoveel tijd in heb gestoken. De nieuwe versie van De Rem is ook vet geworden. Het verschilt eigenlijk per dag, afhankelijk van in welke mood ik me bevind. Op basis van mijn mood van vandaag zeg ik Waarom Luister Je Niet.’
Je noemt Muziek voor de Luisteraar ’het beste Nederlandstalige indiepopalbum ooit‘. Dat is nogal een statement. Wat maakt dit album zo goed?
‘Ik kan überhaupt niet zoveel Nederlandstalige indiepopalbums bedenken, laat staan om mee te concurreren. Maar ik vind dat het album geluidstechnisch écht goed geproduceerd is. Ik heb niet het idee dat er fillers op dit album staat, ik zou niks weggooien. Het gaat ook niet snel vervelen, denk ik. De onderwerpen zijn puur dingen waar ik mee worstel of iets bij voel, wat het in mijn optiek ook tijdloos en uniek maakt. Ik heb voor mijn gevoel veel over mezelf kunnen vertellen, zonder dat het ‘vervelend’ persoonlijk wordt. Ik laat mensen dichtbij komen, zonder dat ze direct het idee hebben dat ze weten waar ik nu loop.’
Zijn er Nederlandstalige indiepopalbums die wel met Muziek Voor De Luisteraar kunnen concurreren?
‘Dat weet ik echt niet zo goed. Spinvis of Lucky Fonz III vind ik bijvoorbeeld wel tof, maar qua stemgebruik vind ik het persoonlijk nét niet vet genoeg. Zo is dit album ook tot stand gekomen: ik heb iets gemaakt wat ik zelf gewoon echt tof vind.’
Ik heb het idee alsof andere artiesten vooral samenwerken omdat het commercieel gewoon het handigst is.
Welke artiesten hebben je geïnspireerd bij het maken van deze plaat?
‘Tame Impala is sowieso een grote inspiratie geweest, maar er zitten ook veel Mac DeMarco-achtige dingen in. Qua stemgebruik heb ik veel inspiratie uit Toro y Moi gehaald, zoals dicht bij de microfoon zitten en veel lucht gebruiken tijdens het zingen. Maar ook Dave Grohl’s manier van drummen: heel erg straight to the point, met van die hele herkenbare fills die je makkelijk mee ‘airdrumt’. En dan is er nog mijn voorliefde voor de manier van zingen van Herman van Veen. Dat hoor je in Tijdlozen weer terug.’
Met welke Nederlandse artiest zou je op dit moment het liefste willen samenwerken?
‘Ik heb persoonlijk niet heel veel met features. Ik heb vaak het idee dat andere artiesten dat vooral doen omdat het commercieel gewoon het handigst is. Ik moet ook zeggen dat ik zelf niet heel veel naar andere artiesten luister. Toen ik met LE MOTAT ging samenwerken, was ik verbaasd over de muzikale klik die wij hadden. Toen ik zijn muziek luisterde, kreeg ik het idee dat we veel dingen op dezelfde manier zouden aanpakken. Dat heb ik eigenlijk bijna nooit. Maar wie weet komen er spontaan nieuwe sessies aanwaaien. Ik vind het uiteindelijk het meest interessant als je twee artiesten met een totaal ander geluid bij elkaar gooit, zonder dat je weet hoe dat zal gaan klinken. Dat ik samen zou werken met een artiest waarmee ik op papier totaal geen klik zou moeten hebben. Maar geen idee wie dat zou moeten zijn.’
Ben je al bezig met nieuwe projecten?
‘Ik heb heel wat ideeën en teksten, dus misschien dat er rond de zomer wel weer een single uitkomt. Maar ik ga niks beloven! Ik wil eerst even goed uitrusten en later verdergaan met tracks maken, totdat er uiteindelijk iets moois uit komt. Verder komt er deze week nog een hele toffe videoclip online voor Op Zoek Naar Gevoel en later ook voor Verslaafd Aan Het Kwaad. De tour komt er natuurlijk ook aan. We hebben een soort voetbal-opera-show, waarbij de onmogelijke kloof tussen voetbalfans en muziekliefhebbers wordt gedicht. Ik heb ook echt zin in Noorderslag en mijn releaseparty in de EKKO.’
Het beste Nederlandstalige indiepopalbum aller tijden. Hoe moet dat nu als de recensies toch tegenvallen?
‘In mijn omgeving waren de reacties heel positief, maar het blijft allemaal best spannend. Aan de andere kant: toen Tame Impala Currents uitbracht, waren de recensies ook best slecht. Misschien hebben mensen de tijd nodig om het te begrijpen. Daar kan ik het altijd nog op gooien.’
