Je herkent het vast wel, die ene plaat waarvan je weet hem je hele leven bij je te dragen. Of het album nou net is uitgekomen, of dertig jaar geleden. Bij de redactie van Nieuweplaat is daar zeker ook sprake van. Vandaar onze nieuwe rubriek: Plaat Voor Je Kop, waar verschillende redactieleden je elke maand meenemen in hun favoriete albums en waarom die zo belangrijk voor hen zijn. Deze maand het album van redacteur Guillaume Dijkhuizen.
Voor mij is dit onbetwist My Beautiful Dark Twisted Fantasy van Kanye West. Een album dat sinds het uitkwam in 2010 zelden een dag niet in zijn totaliteit heb geluisterd. Zelfs in de auto van mijn moeder ligt een cd van dit album zodat ik het tijdens lange ritjes met de familie bij mij heb. Waarschijnlijk is het extreem cliché om te zeggen, maar voor mij voelt dit album ondertussen als de soundtrack van mijn leven.
Voordat ik met deze ode verder ga, is het uiteraard belangrijk om duidelijk te maken dat het misschien niet het beste moment is om de beautiful dark twisted fantasy van Kanye West te ontleden. Wie controverse in het woordenboek zoekt, zal een plaatje van de rapper vinden. Het lijkt de brandstof van West om door het leven te gaan. Ooit op I Am a God van zijn album Yeezus zei hij hierover: ‘Soon as they like you make ‘em unlike you.’ Het zal dan ook niemand verbazen dat ook dit meesterwerk uit controverse is geboren.
“I’mma let you finish, but Beyoncé had one of the best videos of all time,” zijn woorden die ik nooit meer uit mijn hoofd ga krijgen. Het was 13 september 2009, ik was vijftien. Die dag keek ik thuis naar de MTV VMA’s en zag ik mijn held Kanye West het podium oplopen om een bedankspeech van Taylor Swift te verpesten. Ik moest erom lachen, maar al gauw begreep ik dat ik een van de weinigen was.
Plots was mijn held een eikel. Op school sprak iedereen schande van het incident en was het niet meer zo stoer om fan van de rapper te zijn. Zelfs president Obama noemde West een jackass. Uiteraard bleef ik loyaal. Ik trok meteen mentaal een parallel met mijn lievelingsfilms uit die tijd: Rocky en Friday Night Lights. Geobsedeerd met comeback stories wist ik het zeker: West ging iets doen om alle harten weer te veroveren.
De rapper zou zichzelf niet zijn als hij niet precies een jaar later tijdens de MTV VMA’s deze comeback in gang zette. Ik keek weer. Plots zag ik hem in een rood pak het podium oplopen en zat ik op het puntje van mijn stoel. De iconische E-majeur drong mijn trommelvliezen binnen en ik raakte in extase. Dit optreden van Runaway is wat mij bijna op een obsessieve manier fan van muziek heeft gemaakt. Ik beleefde muziek voor het eerst als kunst. Het voelde als een filmscene die zelfs niet geloofwaardig in Rocky zou zijn.
Later dat jaar verscheen My Beautiful Dark Twisted Fantasy en kreeg ik van een klasgenoot de illegale MP3-bestanden toegestuurd. Ik zette ze op mijn iPod, sloeg een mentaal kruisje en drukte op play. Het optreden had mijn verwachtingen torenhoog gemaakt. Toch was wat ik hoorde iets waar ik nooit op had kunnen hopen. Opener Dark Fantasy heb ik wel tien keer geluisterd voordat ik überhaupt naar het tweede nummer door kon. De muziek voelde zo groots. Het ene nummer was nog beter dan het andere. Gorgeous, POWER, All Of The Lights… Het hield niet op. Kanye West was in de vorm van zijn leven. Het was alsof Rocky gelijktijdig Apollo Creed en Ivan Drago versloeg.
Voor mij is dit het beste album aller tijden. Buiten dat de muziek geniaal is, is het voor mij ook het verhaal van tweede kansen. Inmiddels moge het duidelijk zijn dat het voor West niet bij twee kansen is gebleven en hij de publieke opinie behoorlijk tegen zich heeft. Niets van dit alles is goed te praten en dat is ook absoluut niet aan mij. Toch is het jammer dat hierdoor mensen dit meesterwerk nooit een kans zullen geven. Ik blijf mij keer op keer verbazen dat de tracklist van My Beautiful Dark Twisted Fantasy van slechts één album is en niet van een best off. Mocht je bereid zijn verder dan alle schandalen te kijken, kan ik alleen maar aanraden om mijn persoonlijke favoriet een kans te geven.
Enthousiaste recensenten en spotters gezocht voor Nieuweplaat
