Geen vragen over lifestyle, internationale concerten of met welke persoon ze nu weer in bed beland zijn. Geen vragen die de dag daarna in menig roddelblad verschijnen, inclusief het overdrijven van hier tot aan het welbekende Tokyo. Gewoon één vraag. En nog over muziek ook. “Wat is jouw meest favoriete plaat?” Kom maar op met dat verhaal.
The Press and the President is een electro poppunk band van de Veluwe. Anderhalf jaar geleden zijn we met drie man liedjes gaan maken in een garage studio en onderhand hebben we een ep en een split ep uit, maar zijn we ook weer hard bezig met een nieuwe release.
Zoals de meeste mensen vind ik het ook bizar moeilijk om een favoriete track te kiezen. Mijn twee favoriete albums ooit kwamen begin 2014 uit: Modern Baseball’s You’re Gonna Miss It All en Home, Like No Place Is There van The Hotelier. De afsluiter van dat laatste pareltje is een van de beste tracks ooit geschreven en geproduceerd.
Het hele album heeft een centraal thema en dat is de zelfmoord van een vriend van de songwriter. Over hoe het zover heeft kunnen komen, maar vooral hoe alles voorkomen had kunnen worden. Steeds verder het album in kom je meer te weten over hun levens en hun relatie tot de schrijver. In de laatste track – Dendron – brandt hij zichzelf compleet af door de schuld op hem en zijn naïviteit schuiven. Na drie en een halve minuut klinkt: “Part of your charm was the way you would push me from all of the traps that I just couldn’t see. Figures the one that was there to have tripped you up, would be the one that was set there by me.” Rauwe zinnen die, hoewel ik mijzelf hier niet echt in herken, mij keihard treffen.
Naar mijn mening is dat pure kunst; mensen zo meenemen in het verhaal dat je ze emotioneel uitgeput achter kunt laten zonder dat ze ooit iets soortgelijks hebben meegemaakt. “I felt the noose tighten up on your collar bone. I felt the gun in the small of your back. Engraved in the stone by request and recurse of friends dead is “Tell me again that it’s all in my head.”. Damn, ik moet me steeds weer inhouden.
