Met het mini-album Trails of Fails keert Anouk terug naar het Engels. De zangeres maakte eerst met de single Dominique en later het album Wen D’r Maar Aan producties in het Nederlands, maar kiest nu weer voor de taal waarmee ze doorbrak. Dat is an sich een goede keuze, want er zijn weinig Nederlandse artiesten die zo internationaal klinken als de Haagse zangeres.
Dat bewijst ze direct op de opener I Must Walk Away. Een warme ballad, waarop Anouk de kracht van haar stem goed een podium geeft. Die combinatie werkt zo goed, dat deze de basis vormt voor alle zeven nummers op Trails of Fails. Daardoor krijg je muzikaal wel steeds dezelfde trucjes voorgeschoteld en is de plaat wat dat betreft amper gevuld met een verrassing. Alleen Great For Us neigt even anders te lopen als je het intro hoort. De piano dartelt lichtjes, bijna sprookjesachtig voorbij, maar alleen tijdens het intro en de korte intermezzo’s als Anouk niet zingt. Doordat de song naar het einde behoorlijk loskomt, is het wel zonder meer de meest unieke track van de plaat.
De kracht van Trails of Fails ligt meer in de thematiek, teksten en dus de zang. Zo legde Anouk de basis voor deze plaat in het begin van de coronaperiode, toen ze een maand vastzat in een hotel in Marokko. Vervolgens ging ze vanwege haar astmaproblemen een jaar in zelfquarantaine. Helemaal alleen, zonder haar vriend Dominique en haar kinderen. ‘En mijn terugkeer daarna was best een struggle, ik moest mijn plekkie thuis helemaal terugverdienen’, zo vertelt ze zelf.
Onder andere slottrack Don’t Change gaat over hoe ze hem mist. ‘Even on the days when it all falls down/It never feels as when you’re not around.’ In normale omstandigheden zou je dit – zeker naar Anouk haar standaard – een wel zeer klef nummer vinden, maar door de context erachter knijp je een oogje toe. Op dat nummer, maar ook op Something Better doet Anouk aan zelfreflectie, iets waar ze gedurende dat jaar natuurlijk ook alle tijd voor had.
Anouk laat op Trails of Fails het beste van zichzelf horen, maar zogezegd in een eentonige omkadering. Dat staat de route naar een echte topplaat in de weg.
