Energieke, frisse, catchy en een tikje brutale indierock gebouwd rondom de zeer fijne stem van Fee Booth. Dat is Bloxx in een notendop. Het viertal uit het ten westen van Londen gelegen Uxbridge laat op zijn debuutalbum Lie Out Loud horen een band met festivalpotentie te zijn.
Want Bloxx heeft alle ingrediënten om te overtuigen, dat wordt al snel duidelijk. De opener en tevens titeltrack Lie Out Loud is daar direct een perfect voorbeeld van. Strakke riffs, een aanstekelijke vibe, toffe lyrics en een uitstekende Booth. De enige moeilijke vraag die je je naarmate het album vordert kan stellen: waaraan kan je Bloxx herkennen? Dat is een vraag die lastig te beantwoorden is in het hedendaagse krappe muzieklandschap. Dat geldt overigens voor vrijwel elke – zeker Britse – band die tegenwoordig voet aan de grond probeert te krijgen.
Bloxx weet zich van die meute nog niet los te scheuren en komt voor de dag als een dertien in een dozijnband. Maar dan wel een zoals de dertiende chocoladereep in een doos waar twaalf repen in hadden moeten zitten. Het lijkt op tal van voorgangers, maar het is verrekte lekker. Want eerlijk is eerlijk. Bloxx mag dan koken volgens het traditionele recept, het indierockmaaltje Lie Out Loud smaakt weinig minder dan dat uit de keuken van gevestigde topbands.
Zeker de start van Bloxx is sterk. Coming Up Short en Go On With You zijn stuk voor stuk fijne indierockbangers. Ze zijn exemplarisch voor het energielevel van Lie Out Loud. Toch laat de groep haar rockkant ook nog wel eens los voor een meer popgekleurde keuze, zoals op Hey Jenny. Dit terwijl Changes de dromerige kant van Bloxx laat zien. Met What You Needed laat Booth ook nog horen dat haar stem raad weet met een akoestische gitaarballad.
Toch steekt Bloxx in de lekkerste vorm als er de rock meer doorklinkt, zoals op Off My Mind. Eigenlijk gebeurt dat net te weinig. Af en toe klinkt het alsof er een rem opzit. Booth klinkt veel meer in haar element op It Won’t Work Out dan op Changes. Dat het niet rockt, betekent niet dat er minder energie in haar stem hoort te zitten. Toch is dat hier wel het geval. Haar kracht ligt duidelijk bij de stevigere tracks.
Misschien ligt daar dan wel ook de toekomst van Bloxx. Op zoek gaan naar het stukje uniek door het rockende gedeelte iets verder te ontwikkelen. Daar ligt afgaande op Lie Out Loud het plezier en de potentie.
