Het tv-programma Beste Zangers heeft op muziekgebied in de afgelopen tien jaar zonder twijfel voor een aantal successen gezorgd. Ook voor Edsilia Rombley. Haar cover van het nummer Van Jou (oorspronkelijk gezongen door Xander de Buisonjé) leverde haar niet alleen lovende kritieken, maar zelfs een top tien notering in de iTunes hitlijst op. Door dit succes werd eind 2014 het album The Piano Ballads – Volume 1 uitgebracht. Nu is daar de langverwachte opvolger van verschenen. Opnieuw brengt de zangeres ons een aantal fraaie covers die ze op een mooie manier naar eigen hand weet neer te zetten. De tracklist is een mix van zelf gekozen liedjes + songs die door Rombley’s fans werden ingestuurd via haar social media.
Het album opent met de eerste single: Weak, die in 1996 in de oorspronkelijke versie een wereldwijde hit werd voor rockgroep Skunk Anansie. En hoe kwaad leadzangeres Skin het liedje destijds vertolkte, zo mooi, breekbaar en met een verdrietige ondertoon weet Rombley het nummer nu neer te zetten. In The Middle (dat de zangeres opnam vanwege haar oudste dochtertje, die het origineel van Zedd, Maren Morris en Grey afgelopen zomer helemaal grijs draaide) en Autumn Leaves van Eva Cassidy, worden op dezelfde melancholische manier gebracht. Erg mooi en totaal niet te vergelijken met de oorspronkelijke versies. Zo horen we het graag! Omdat Rombley’s dochtertje ook fan is van Ariana Grande, waagt ze zich dan ook aan een hit van de Amerikaanse pop prinses. One Last Time in dit geval, een versie waarbij grotendeels gebruik wordt gemaakt van strijkers. Opnieuw heel mooi gedaan.
Met The Way You Make Me Feel brengt Rombley een leuke remake van de bekende Michael Jackson-klassieker. We horen haar heel ontspannen uit de speakers klinken terwijl de muzikanten voor een lekker jazz-sausje zorgen. Tussen alle, toch wel beladen piano ballads, is dit dan ook een aangename verassing. Een liedje als Do You Know Where You’re Going To van Diana Ross blijft voor veel mensen tijdloos. Je moet dan ook wel van goeden huize komen wil je daar je eigen draai aan kunnen geven. Rombley blijft trouw aan het origineel, wat wij dan wel weer een beetje jammer vinden. Gelukkig weet ze de teleurstelling daarna weer om te buigen in iets positiefs, namelijk een prachtige en ontroerende versie van Where Are You. Het origineel van zangeres Imaani werd precies twintig jaar geleden tweede tijdens het Eurovisie Songfestival, in exact hetzelfde jaar waarin Rombley op de vierde plaats eindigde met Hemel & Aarde. Dat haar dochtertje ook de naam Imaani draagt is natuurlijk ook geen toeval.
Qua stemgeluid is Anita Baker altijd een groot voorbeeld voor de zangeres geweest. Een tribute naar de Amerikaanse R&B-ster vond Rombley dan ook niet meer dan logisch. De 80’s klassieker Sweet Love buigt ze om naar een fraaie versie die barst van de soul & jazz invloeden en echt nachtclub-sfeertje uitstraalt. De afsluiter van het album is Sanctuary, een liedje die in een country-versie eerder al vertolkt werd in de Amerikaanse hitserie Nashville. Met haar versie weet Rombley opnieuw een gevoelige snaar te raken doordat haar warme vocalen hierin mooi samensmelten met pianoklanken en vioolpartijen. Het sfeervolle aanwezige koortje maakt het eindresultaat extra af. Het mag duidelijk zijn: met dit album is de zangeres er opnieuw in geslaagd om een indrukwekkend project aan haar carrière toe te voegen. Een carrière waarvan we al meer dan twintig jaar mogen genieten en waarvan het einde nog zeker niet in zicht is!
