‘De Nederlandse James Brown’. ‘Aanstormend wereldtalent’. Het zijn maar twee superlatieven die Jeangu Macrooy op zich af kreeg gevuurd. Natuurlijk, de Nederlandse soulvijver is klein en dus sta je al snel op de top van de Olympus. Maar in het geval van Macrooy is daar ook niets tegenin te brengen, zo bewijst het nieuwe album Horizon.
Met debuutplaat High On You wist Macrooy in 2017 al een dijk van een plaat af te leveren, maar op Horizon staat de zanger nog veel zelfverzekerder in zijn schoenen dan destijds. Moeiteloos schakelt Macrooy tussen swingende up-tempobeats en rustgevende, maar minstens zo indrukwekkende soulballads. De meest recente single Shake Up This Place deed bij het verschijnen zijn naam al meer dan eer aan. Het is niet overdreven om te stellen dat de track internationale allure heeft. Het moddervette synthesizerintro valt op, de productie is tot in de puntjes verzorgd en het refrein is onweerstaanbaar opzwepend.
Second Hand Lover – geschreven door Jeangu’s tweelingbroer Xillan Macrooy – is tekstueel wat dunnetjes, maar desondanks een aangename track met een partij blazers als subtiele ondersteuning. De toeters zijn dan al even opgewarmd. In opener Good Thing in de vorm van een trompetsolo, in Dance With Me met blazers die een hele klassieke soulsfeer opwekken. Dat Dance With Me verder weinig om het lijf heeft, zou je bijna vergeten door de opgewekte energie die door de blazerssectie wordt uitgedragen. De effecten op Macrooys stem halverwege het nummer zijn een minder geslaagd probeersel. Natuurlijke schoonheid hoef je niet te vervormen. Beter gezegd: van zo’n mooie stem blijf je gewoon af.
Macrooy zat het afgelopen jaar veel in Berlijn en kwam daar in aanraking met de technoscene. Die invloed is duidelijk terug te horen. Shake Up This Place bezit al de nodige elektronica, op Adrenaline komt de techno helemaal tot uiting. En wát een outro heeft die track… Het is gedurfd dat Macrooy zoveel verschillende kleuren van het muziekpalet gebruikt en hij kan dat ook makkelijk aan. De stem van de zanger is zo karakteristiek en bovenal overtuigend, dat hij daarmee totale eenheid weet te creëren in de mengelmoes van stijlen.
Toch blijven de nummers waarin de stembanden van Macrooy met zo min mogelijk omlijsting mogen acteren het meest indrukwekkend. How Much I Love You is daar het sterkste voorbeeld van. Tekstueel een moderne versie van soulklassieker Ain’t No Mountain High Enough. Muzikaal vooral onvoorstelbaar smooth en soulvol. Werkt het afgezaagde Let’s Get It On niet meer zo lustopwekkend in de slaapkamer? Dan is How Much I Love You zeker een poging waard als alternatief.
Qua lyrics valt Horizon in één zin samen te vatten: wees tevreden, heb elkaar lief en waag op zijn tijd een dansje. Muzikaal zijn er een stuk meer woorden nodig om de plaat recht te doen. Wat we eigenlijk al wisten, is nu zeker: Jeangu Macrooy is de beste soulzanger die op Nederlandse bodem rondloopt. Maar Macrooy wil duidelijk veel meer zijn dan een pure soulzanger en ook in die missie slaagt hij glansrijk. ‘Keep your eyes on the horizon’, zingt hij in Eyes On The Horizon en dat moet de zanger zelf ook niet vergeten. Nederland ligt al aan zijn voeten, maar in de verte gloort nog veel meer succes.
