Als hoofdtrainers van Liquid Spirits schaven Manuel Hugas en Wiboud Burkers voor elk album weer aan de juiste opstelling. Voor de derde studioplaat Years verdedigt drummer Eric Hoeke het ritme, terwijl zanger Ivan Peroti in de punt van de aanval het publiek mag laten juichen. Met Years brengt Liquid Spirits een smaakvol album dat uit elkaar barst van de ideeën.
Titeltrack en openingsnummer Years geeft al meteen blijk van de kracht van het kwartet. Een funky bas, subtiel toetsenspel en Peroti die voor je gevoel rustig uitprobeert wat hij allemaal met zijn stem kan doen. Moeiteloos speelt de zanger met de tekst en de mogelijkheden van zijn stembanden lijken eindeloos. Op Someday komt de losse zangstijl van Peroti minstens zo sterk aan het daglicht, al gaat hier de meeste aandacht naar de heerlijke baslijnen van Hugas.
Years kent van begin tot eind een heerlijke ontspannen sound. Liquid Spirits probeert, experimenteert en durft vooral. De ervaring van Hugas, Burkers en Hoeke druipt van de instrumenten en de overweldigende stem en levensbeschouwende teksten van Peroti doen de rest van het werk. My Shade My Color is lekker laid-back en er wordt volop gespeeld met de vocalen. Somewhere Sunday Never Ends zou je haast progressieve soul kunnen noemen. Elke halve minuut gebeurt er wel wat verrassends. De interlude met de meesterlijke titel Less Is Minder vormt de aanloop naar het funky duo Heart Shame en Be Life. De eerste zit vol met vindingrijke probeersels, de tweede zit wat traditioneler in elkaar, maar swingt aan alle kanten, mede door het speelse toetsenwerk van Burkers.
Echt feest wordt het op Mama’s House. Een heerlijke groove vult de ruimte en Peroti klinkt maar weer eens fantastisch. Hoog, laag, hard, zacht. Het lijkt de zanger wederom geen enkele moeite te kosten. De lyrics zijn niet diepgaand, maar klinken als een hartverwarmende moederknuffel. Op Stay For Days komt juist weer de rustige kant van Liquid Spirits naar boven en ook die pet staat het kwartet goed.
Liquid Spirits beschrijft zijn soulmuziek als ‘handgemaakt’ en dat authentieke karakter komt op heel Years duidelijk naar voren. Een goed idee uitproberen is voor het viertal belangrijker dan elk puntje op de ‘i’ zetten. Dat Years toch vol zit met subtiele details, is vooral de danken aan de kwaliteiten van de bandleden en de sterke productie van het album. Zeker als je bedenkt dat veel nummers live zijn ingespeeld.
Ivan Peroti steelt de show op Years, maar vergeet daardoor niet het fijnzinnige werk van Manuel Hugas en Wiboud Burkers voldoende waardering te geven. Years is een heerlijke, groovy soulplaat die volop knipoogt naar het verleden, maar met een modern jasje om de schouders. Liquid Spirits heeft met een album van veertien nummers en een speelduur van net geen uur ook niet beknibbeld. Het is te hopen dat Liquid Spirits lang in deze opstelling muziek blijft maken, want Burkers en Hugas lijken het juiste aanvalsplan te hebben gevonden.
