Wijhe als rockwalhalla van Nederland? Dankzij Paceshifters kun je daar best voor opteren. Het trio uit het Overijsselse dorp vormt een van de meest pure rockbands van ons land. Het vijfde studioalbum Brand New Plan betekent ook letterlijk een frisse start voor de band. Er staat een nieuw team om Paceshifters heen en er weerklinkt een opgefriste sound.
De Belgische producer Ian Clement had een behoorlijke vinger in de pap wat betreft die aangepaste muzikale koers. Clement – dankzij zijn eigen band Wallace Vanborn niet onbekend met stevig gitaarwerk – hielp het trio om de sound flink bij te schuren. Het gevolg is dat Paceshifters op Brand New Plan een stuk helderder en opener klinkt dan voorheen. Ja, er is daarmee wat ingeleverd op de rafelige kant van de band, maar de diversiteit op het album is groter dan ooit.
Met openingstrack Rhythm Of The Ocean kijkt het trio nog even de kat uit de boom. De aanloop komt wat langzaam op gang, maar door laagje voor laagje op te bouwen, vermaakt Paceshifters direct. Het rustige outro vormt een prettige stilte voor de storm, want als contrast volgen direct twee woeste rocktracks. Crawling – de meest recente single van de band – duurt nog geen twee minuten, maar Paceshifters raast op volle toeren. Het ijzersterke Hurdles heeft zo mogelijk nog meer in huis. Een knoert van een rocksong vol invloeden uit de jaren ’90. De bij vlagen scheurende, scherpe zangnoten van Seb Dokman klinken als een ruigere versie van Billy Corgan van The Smashing Pumpkins. Hurdles verscheen al bijna een jaar geleden als single, maar dat de track ‘gewoon’ op Brand New Plan staat, is meer dan terecht.
Sun And Moon is misschien wel het beste bewijs dat Paceshifters een kleine gedaanteverandering heeft ondergaan op Brand New Plan. Een heerlijke, frisse track die in elke seconde Manic Street Preachers ademt. Een vergelijking die een paar jaar geleden toch niet voor mogelijk werd gehouden. Maar het verzetten van de bakens loont, want Sun And Moon is misschien wel de beste track van het album.
Op Brand New Plan valt ook op tekstueel gebied voldoende te beleven. De combinatie van maatschappelijke en persoonlijke thema’s in de lyrics geven het album extra urgentie. Klimaatverandering kan daarbij natuurlijk niet ontbreken. Onder meer in Wasted Days, waarin Paceshifters aandacht vraagt voor hoe schaamteloos de mens met onze planeet omgaat. Backseat Driver is een ode aan het muzikantenbestaan. In de basis een prima rocktrack, maar die bijzonder vreemde tempoversnellingen die af en toe opduiken zijn behoorlijke dissonanten. De single is al maanden uit, maar hoe vaak je het nummer ook hoort, wennen doet het niet.
Met Different Man en slotnummer Losing Touch zijn er eigenlijk maar twee rustmomenten op het album en bij een band als Paceshifters is dat meer dan genoeg. Want het mag allemaal wat ruimtelijker en warmer klinken op Brand New Plan, het energielevel van de Overijsselse band blijft op peil. Het trio haalt op het vijfde studioalbum de ninetiesrock naar het heden, waardoor de plaat nostalgisch maar toch hartstikke hedendaags aandoet. De muziek van Paceshifters staat al jaren als een huis en met Brand New Plan wordt daar een bijzonder fraaie uitbouw aan toegevoegd.
