I’m not average. Dat zinnetje uit de lyrics van single NBPQ (Topless) vat Sudan Archives uitstekend samen. Zangeres, rapster, songwriter, violiste, producer, stijlicoon, ethnomusicologe. Wat is Brittney Parks – haar echte naam – eigenlijk niet? Op het nieuwe album Natural Brown Prom Queen trekt Sudan Archives die persoonlijke veelzijdigheid overtuigend door in haar muziek.
Liefst achttien tracks heeft Sudan Archives in Natural Brown Prom Queen gestopt. Overdadig voelt het nergens. Slechts weinig nummers overschrijden de drie minuten. Maar belangrijker: er gebeurt continu iets. Sudan Archives wisselt talloze genres af. Vaak tussen twee opeenvolgende nummers (zoals de stijlvolle nachtclub-opener Home Maker die onverwacht overvloeit in de met Midden-Oosterse klanken doorspekte titeltrack), regelmatig zelfs binnen één nummer. Hiphop, r&b en (neo-)soul vormen immer het fundament, maar ondertussen heeft Sudan Archives geen enkele moeite om daar jazz, pop, dance, Afrikaanse en zelfs Oost-Europese invloeden in te fietsen.
En alsof Sudan Archives nog niet genoeg hooi op haar vork had zitten, weeft de Amerikaanse ook nog eens een semi-autobiografische verhaallijn door Natural Brown Prom Queen. Hoofdpersonage en feestbeest Britt zoekt door de achttien tracks naar haar identiteit en plaats op de wereld. Thema’s als liefde, feminisme, seks, huidskleur, familie en eigenwaarde passeren de revue. Het zorgt ervoor dat Natural Brown Prom Queen als albumgeheel blijft intrigeren, terwijl de tracks ook moeiteloos op zichzelf kunnen staan.
Sudan Archives twijfelt niet om haar viool regelmatig ter hand te nemen. Het abstracte kunstwerk ChevyS10 bijvoorbeeld, even ongrijpbaar als fascinerend door alle plotselinge wendingen. En op TDLY (Homegrown Land), waarin Sudan Archives een vioolriff uit de kast tovert die zo van de Balkan lijkt te zijn geplukt. Dat valt over de rest van TDLY (Homegrown Land) niet te zeggen. Jazz, elektronica en hiphop komen samen in een track waar je wel een paar luisterbeurten voor nodig hebt om alles wat je bent tegengekomen op een rijtje te krijgen. Yellow Brick Road klinkt dan juist weer vertrouwd. Eind jaren negentig had het moeiteloos gescoord tussen al die andere r&b-hits.
Sudan Archives kan rappen, onder meer op de stoere trap-beuker OMG Britt en Copycat (Broken Notions). Sudan Archives kan zingen, met als hoogtepunten het zelfverzekerde Selfish Soul en het nostalgisch aandoende Freakalizer. Sudan Archives is het ene moment beheerst (Homesick (Gorgeous & Arrogant)) en een nummer later weer brutaal direct (op de funky tonen van Milk Me legt Parks haarfijn uit hoe haar bedpartner idealiter handelt). En zo is één ding consistent op Natural Brown Prom Queen: van begin tot eind is geen moment hetzelfde.
Die veranderlijkheid maakt van Natural Brown Prom Queen een onvergelijkbare ervaring. Sudan Archives klinkt zelfverzekerd en ontzettend ambitieus, maar geen seconde heb je het gevoel dat de Amerikaanse bezwijkt onder de zelf opgelegde druk. Natural Brown Prom Queen is een hypnotiserende ontdekkingsreis die je keer op keer kunt blijven maken. Zonder een idee wat je onderweg allemaal tegen zult komen. Zonder een idee waar je naartoe gaat. Maar dat onduidelijke lot leg je vol vertrouwen in handen van de koningin van de onvoorspelbaarheid.
