Nadat ze al ruim tien jaar de plaatjes uit de studio lieten rollen, was daar in 2013 ineens de grote doorbraak voor the Boxer Rebellion. Vooral dankzij de hitsingle Diamonds leek alles ineens op zijn plek te vallen voor de Amerikaans-Britse indierock-formatie. De grote uitdaging is om met het nieuwe album Ocean By Ocean die lijn door te trekken en te bewijzen dat het succes van Diamonds geen toevalstreffer was.
Om maar gelijk eerlijk te zijn, het vijfde studioalbum van the Boxer Rebellion mist die echte grote klapper. Daarmee is niet gezegd dat er geen goede songs op staan, maar wel mis je die track met dat beetje extra: hitpotentie. Keep Me Close lijkt dat in eerste instantie wel te hebben, totdat frontman Nathan Nicholson zijn falsetto uit de kast haalt. Het nummer verzandt vervolgens in een herhaling van zetten en ondanks het veelbelovende begin wordt het een van de tegenvallers.
Die falsetto van Nicholson keert wel vaker terug op Ocean By Ocean. Soms is het wat geforceerd en over de top, maar overwegend heeft het een goede uitwerking. Op Weapon bijvoorbeeld. De opener van het album wordt met elke luisterbeurt een stukje sterker. Het intro lijkt nog wat teveel op het laatste werk van Coldplay, maar naarmate de track vordert, krijgt het wapen steeds meer gestalte. Ook Big Ideas, Firework en Let It Go zijn stuk voor stuk goede singles, maar over het geheel genomen ontbreekt er toch de nodige power.
Vergeleken met voorganger Promises uit 2013 is the Boxer Rebellion duidelijk wat meer de elektronische kant op gegaan. Zeker als je het nieuwe werk naast de drie albums van daarvoor legt, is al het rauwe verdwenen. Iets dat steeds meer artiesten doen; iets wat eigenlijk wel jammer is. Het is de route die de band heeft ingeslagen onder Billy Bush, die ook hun vorige plaat produceerde. Het resultaat van die samenwerking is dat ze een paar uitstekende nummers maken, die er anders nooit waren gekomen, maar in de breedte is het niveau van de muziek wel gedaald.
De opnames werden gehouden in de Sunset Sound Studio, waar onder andere Prince, Guns ‘n’Roses, the Doors, the Rolling Stones en nog veel meer legendarische acts hun platen maakten. In dat rijtje met grote albums gaat Ocean By Ocean zeer zeker nooit thuishoren, daarvoor is het album te vlak en mist het die echte uitschieters.
