De muziekawards van Manchester zouden net zo fel betwist kunnen worden als die in menig land. Met giganten als Oasis (en alles dat daaruit voortvloeide), Elbow, Simply Red, New Order, Take That, The Verve en vele kleinere artiesten die de voorbije jaren hun doorbraak beleefden. The Slow Readers Club mengt zich in ieder geval in de strijd om de stadsprijzen dankzij het album Knowledge Freedom Power. De indierockers meten zich bij vlagen met het beste dat de Noord-Engelse stad te bieden heeft.
De meest indrukwekkende vlaag op de vierde plaat van The Slow Readers Club heet Lay Your Troubles On Me. Het nummer ontstond tijdens een jamsessie en dat blijkt toch een goed recept voor een knaller. Vooral halverwege, als de song in een versnelling raakt, komt er een soort euforisch gevoel vrij dat heerlijk nog zo’n anderhalve minuut doorjakkert. Het past bij de bevrijdende ontlading die de persoon in het nummer moet voelen als iemand hem een luisterend oor biedt voor zijn problemen en angsten. ‘Come lay your troubles on me/We’ll fight the fear.’
Die positiviteit past bij wat The Slow Readers Club wil uitstralen met dit album. Een aantal ‘optimistische slogans en mantra’s’, zo stelt frontman Aaron Starkie. Al zijn de dystopische beelden nooit ver weg, ‘maar ik wilde iets positiever zijn, omdat ik denk dat mensen behoefte hebben aan iets opbeurends.’ De vrolijkheid spat er op het ene nummer dus iets nadrukkelijker van af dan op het andere. Sacred Song is muzikaal sowieso de meest blije, waar een track als How Could You Know veel meer sereniteit uitstraalt.
Lichtjes onheilspellend worden de klanken alleen op afsluiter No You Never. Teksten als ‘No you never escape from future fear’ en ‘I/I Understand/I cannot escape of who I am/Sweet/Sweet sorrow’ onderstrepen dat gevoel. Toch zitten er tonen in die hoopvoller zijn. ‘I see the bridges burning’ wordt in deel twee namelijk vervangen door ‘I see the flags unfurling.’ Dat, in combinatie met de verandering van toon, leidt tot een van de onmiskenbare hoogtepunten
Helaas staan er op Knowledge Freedom Power ook een aantal middelmatige liedjes. De in zijn eerste helft zeer eentonige opener Modernise en What Might Have Been zijn klassieke albumvullers. Daartegenover staan sterke anthems als Seconds Out en de titeltrack, die het niveau weer opkrikken.
Voor een nominatie in de categorie beste song kan The Slow Readers Club dit jaar in ieder geval Lay Your Troubles On Me afleveren. En No You Never komt daarvoor ook nog een heel eind. In de categorie beste indierock van Manchester komt het kwartet ook een eindje, maar of het kan meedingen om de award voor beste album? Een nominatie zou best wel eens kunnen, de award daadwerkelijk ontvangen is een ander verhaal voor Knowledge Freedom Power. Maar met zoveel concurrentie in de buurt is dat geen schande.
