Goddess Energy is de tweede EP van voorheen trio, maar inmiddels kwartet, Julia Shapiro, Bree McKenna, Robin Edwards én nieuw bandlid Emily Nokes, die al samen met McKenna in Tacocat zit. Helaas wel te laat voor de photoshoot van de fraaie kitsch cover.
Who Is She? kwam eerder dit jaar in het nieuws vanwege een live-optreden waarin ze tijdens het nummer My My Orca Card (een vrije interpretatie van het nummer My My Metro Card van de inmiddels niet meer bestaande vrouwenrockband Le Tigre) zongen; ‘Oh fuck Jeffrey Bezos, he’s such a fucking jerk, shutting down all the bookstores’. En dat in het door Amazon gesponsorde NHL stadion van de Seattle Kraken. Dit grapje werd niet op prijs gesteld en hun contract als huisband voor het nieuwe seizoen werd verscheurd.
Dan de muziek zelf: speels en vrolijk met een hoog kiss-my-ass gehalte. Gewoon gitaar, bass, drum en er lekker overheen praten, zingen en blèren zoals in het catchy 96 Ghouls. De zusjes Deal zouden best een inspiratie geweest kunnen zijn. Plezier staat weliswaar voorop, maar Goddess Energy is meer dan de som van een groepje vriendinnen die voor de lol wat opnames gemaakt hebben. De harmonieën, de songstructuren, de teksten; er zit een idee achter de 22 minuten durende ep. Muzikaal hoogtepunt is het aanstekelijke See-Monkeys met zijn fijn doorjakkerende gitaarakkoorden, eindigend in vrolijk gegrinnik.
De teksten gaan over alledaagse zaken zoals vriendschap, en de kleine dingen die vreugde brengen zoals een filmpas. In Anne Hathaway wordt de kritiek bezongen die alleen vrouwen tegenkomen en even later gaat het over schrijfster en tevens Democratisch presidentskandidaat Marianne Williamson. In Bitch for God zingen de dames luchtig: ‘Marianne, I am your biggest fan, well maybe not your biggest fan because I didn’t vote for you, but I think you’re really cool’. Een ‘wat je zegt ben je zelf’ is hier op zijn plaats. Want cool zijn ze zeker, de goddesses van Who Is She?.
