‘Het is mijn overtuiging dat het leven om liefde moet draaien, maar na de dood van Feis is dat een beproeving gebleken, heb ik het er moeilijk mee gehad’.
Mssyeh is een album van Winne, gewijd aan hun vriendschap, of beter: broederschap. Broers in de muziek en broers in het leven, dat waren Winston Bergwijn en Faisal (Feis) Mssyeh, die in de nacht van 1 januari 2019 na een onschuldige woordenwisseling zomaar werd doodgeschoten. De plaat gaat over de pijn, het gemis, de verwerking. En wat blijft er van je over als er zoiets heftigs gebeurt, als je spiegel breekt.
Winne trapt af met Hemelvaart. Meteen valt de muzikale rijkdom op: piano, koortjes, het Arabisch gesproken gebed, een solerende gitaar, drumgetik.
Vervolgens wordt het verlies beeldend beschreven in Droomde ff: ‘Broer ik was gisteren bij je graf ik had je nodig ff, ff souls connecten / ik viel diep in dat gat van depressie, moest ff de bodem testen / ga alsjeblieft niet weg, blijf nog ff bij me’. Begeleid door een rustige drum&bass, tegen het einde overgaand in etherische pianoklanken.
Mssyeh (de recensent dacht in eerste instantie dat de titel een verbastering was van Ik Mis Je …) werd in Bergwijn’s eigen studio in Rotterdam opgenomen, samen met (onder andere) producer Concrete met wie hij ook zijn debuutalbum Winne Zonder Strijd uit 2009 maakte.
Op Feis Forever vertelt Winne wat er gebeurde toen hij slechte nieuw kreeg. Ook hier weer mooie hemelse klanken, strijkers. Geen boosheid op deze plaat. Winne houdt het weliswaar tekstueel zwaar, maar muzikaal licht. Geen woede, wel verdriet.
Een prachtige track is Adem, met Sticks en Shadi. ‘Soms achter een wolk, maar forever shining’. Het is het meest “poppy” nummer op Mssyeh. Toch neemt Winne ook de tijd om het hoofdonderwerp even los te laten en om de Rotterdamse leefomgeving gezicht te geven in het blokje Oude Westen t/m Volgens Het Boekje. De gekozen sound daarbij is ook wat pittiger. Dit is de straat.
Vanaf Melancholisch is er weer ruimte voor verdriet en dus een meer mellow sound, hoewel de track Mental Health zelfs richting triphop gaat; het zegt veel over de muzikant Winne.
Natuurlijk bestaat het risico dat een dergelijke plaat verzandt in sentimenteel gejammer, Winne maakt van Mssyeh echter niet alleen een waardig eerbetoon, maar ook een muzikaal monument. In de afsluitende track Alles Met Een Reden klinkt berusting en ook dankbaarheid. Dankbaarheid voor deze eeuwige vriendschap.
