David Guetta produceerde de grootste hit van 2022, al was I’m Good (Blue) eigenlijk een klassieker afkomstig uit het laatste jaar van de vorige eeuw. In 1993 had Haddaway ook al een klassieker uitgebracht in de vorm van What Is Love. Deze kwam in de zomer van 1993 tot de hoogste regionen van de hitlijsten en Guetta zal vast gedacht hebben: ik ga het zelfde kunstje als met I’m Good nog eens herhalen. Al is hij niet de eerste die dit probeert, in 2016 maakte Lost Frequencies al een deephouseversie, en nu is het de beurt aan de Franse producer. Voor de vocalen heeft hij Anne-Marie en Coi Leray ingehuurd. De eerste is de zangeres van dienst, de tweede verzorgt de raps.
Door Joost Landzaat Electronic
David Guetta ft. Anne-Marie & Coi Leray – Baby Don’t Hurt Me
Joost Landzaat
Iedere vrijdag is het eerste dat Joost doet de nieuwe muziek checken, tenzij hij een vrije dag heeft en er op uit kan gaan met zijn twee kinderen. Opgegroeid met de beats van Dr. Dre en de gitaren van Slash heeft hij een vrij brede muzieksmaak. In zijn vrije tijd doet hij graag aan simracen op zijn Xbox, meestal onder aanvoering van muzikale begeleiding.
Laatste berichten van Joost Landzaat