Hoewel de band zelf walgt van de term ‘boyband’, is het wel het eerste wat in je opkomt als je het over 5 Seconds of Summer hebt. Duizenden gillende tienermeisjes hangen aan de lippen van de Australische boyband met een twist. Sounds Good Feels Good is het tweede album, dat ongetwijfeld menig tienerhart sneller doet kloppen.
De voordehand liggende vergelijking met One Direction is snel gemaakt. Niet helemaal onterecht, want het was tenslotte de band die gedeeltelijk verantwoordelijk is voor het succes van 5 Seconds of Summer. De Australische jongens begonnen op Youtube, waar ze nummers coverden. Van het een kwam het ander en voor ze het wisten mochten ze mee op tour met One Direction als voorprogramma.
De fans van One Direction hadden misschien altijd al diep van binnen een echte punkrocker in zich zitten, want het aantal fans van 5 Seconds of Summer groeide enorm. Toen ze besloten in de tussentijd hun eigen tour te doen, waren alle kaarten zelfs binnen een paar minuten uitverkocht. Toen gebeurde het onverwachte en ging de band mainstream. Jonge meisjes over de hele wereld leken de gelikte boybands achter zich te laten, om lekker rebels naar de poppunk nummers van ‘5SOS’ te luisteren.
Sounds Good Feels Good heeft iets meer edge dan het eerste album. Waar op het eerste album de nummers af en toe toch nog wel erg poppy waren, zijn de nummers nu steviger. Invloeden als All Time Low en Blink-182 zijn nog steeds duidelijk terug te vinden in het nieuwe album. Jet Black Heart is net zo energiek, schel en rebels als nummers van de bands die het nummer inspireerden.
Toch is het geluid van het eerste album ook nog terug te vinden. She’s Kinda Hot doet denken aan Good Girls, met de bandleden die af en toe door het nummer heen praten, een vrij relaxed begin en een explosief refrein. Drummer Ashton Irwin laat zich helemaal gaan en zorgt ervoor dat het nummer een geheel wordt.
In tegenstelling tot wat je zou verwachten, worden alle instrumenten echt door de band zelf ingespeeld en schrijven de jongens hun eigen muziek. Hierdoor vinden de Australiërs zichzelf ook geen boyband. Het blijkt behoorlijk moeilijk te zijn om een label te geven aan de band. Het genre van de band past eigenlijk niet bij hun reputatie. De jongens kleden zich in tegenstelling tot andere boybands alternatief, maar wel zodat het allemaal bij elkaar past. De muziek is toch echt poppunk, maar de band deelt wel fans met One Direction
Het nummer Invisible is een rustig nummer en een afwisseling op alle energieke nummers op het album. Een geleidelijke drum heerst, in plaats van het normaal chaotische ritme. Even denk je dat het nummer toch gaat uitbarsten in een knallend refrein, maar de band lijkt even een rustig momentje te hebben. Op de achtergrond is zachtjes een typmachine te horen en er zijn zelfs strijkers te horen.
Een ander opvallend nummer is Castaway. Het nummer is duisterder en onheilspellender dan de andere tracks. Er komen minder toevoegingen aan te pas, waardoor het nummer minder gepolijst en meer punk overkomt. Castaway klinkt volwassener en minder als tienermuziek. Het lijkt bijna op een volgend album thuis te horen.
Als 5 Seconds of Summer de volwassenere kant van hun muziek zou opzoeken, kan de band uitgroeien tot veel meer dan alleen een populaire tienermeisjesband. Toch is Sounds Good Feels Good vooral punkpop in hapklare brokken geserveerd, maar dat sluit niet uit dat hapklare brokken soms best fijn zijn om naar te luisteren.
