De Utrechtse Alex Siegers heeft in zijn carrière met al heel wat muzikale grootheden samengewerkt, zoals de legendarische componist, producer en arrangeur Allen Touissaint die zijn muziek produceerde, maar ook heeft hij met de Golden Earring door Europa getourd. Met het album Looking Forward viert hij zijn 40-jarige bestaan als muzikant.
Het is een enorm afwisselend album, waarop zijn veelzijdige muzikaliteit is terug te horen. De twee verschillende bands met wie hij altijd heeft samengewerkt staan ook nu aan zijn zijde. Dat levert een aantal bijzondere tracks op. Bury the Hatchet is de openingstrack en het enige nummer dat hij solo neerzet. In een dromerige stemming en met zijn Bob Marley-achtige stem brengt hij de boodschap écht over. Heerlijke soul en blues en mooi gitaarsolo werk.
Op de tweede en de laatste drie tracks grijpt Siegers naar het geweldige gitaarwerk van Wouter Poot, de gitarist uit zijn band The Streetbeat Empire. Vier mooie rustige composities waaronder It ain’t necessarily so uit de beroemde opera Porgy & Bess van George Gershwin. Het nummer is al vaak gecoverd, maar de reggeae-achtige aanpak van Siegers geeft het toch weer een heel eigen karakter.
De vijf tracks met de band The Bright Side Up hebben ook alle een eigen karakter. Eerst het vrolijke funky blues nummer Daddy’s going out, gevolgd door Brian’s back in town waarop hij terug naar zijn reggeae roots gaat. In Secondhand Meal komt ineens de rustig rockende Siegers naar boven, evenals in It must be written waar je ook weer de blues in terug hoort. Get your Bright Side Up klinkt té geforceerd en valt dan eigenlijk een beetje tegen. Het is duidelijk dat de ska Siegers beter afgaat met zijn ska-reggeae band The Streetbeat Empire.
In de vijf tracks met deze band neemt het album een vrolijk wending, mede dankzij de vrolijke baslijntjes van de souzafoon van Patrick Votrian en het jazzy saxofoonwerk van Coen Kaldeway. Ze geven je het gevoel van een band die op de straat het publiek staat te vermaken. Het gaat van jazz naar ska naar funk en je krijgt de enorme drang om te dansen.
Kortom, Looking Forward is een veelzijdig album met allerlei stijlen en invloeden vanuit diverse genres en beslist de moeite waard. De vrolijkheid van het vieren van het jubileum spat er van af. Met veel plezier kijk je al weer vooruit naar het volgende feestje.
