Badflower – This Is How The World Ends

How The World Ends

Waardering

7

Na het debuutalbum OK I’M SICK is This Is How The World Ends het tweede album van Badflower. Nee, het leven van de Amerikanen lijkt de voorbije jaren niet te zijn verbeterd. Je hoeft de plaat niet eens op te zetten om daar achter te komen. Een blik op de tracklist is meer dan genoeg. Everyone’s An Assholle, Sasshole, Don’t Hate Me, Tethered, Machine Gun en als afsluiter My Funeral. Heb je er al zin in?

Gelukkig is This Is How The World Ends niet een plaat om alleen maar mistroostig van te worden. Daarvoor is de muziek van Badflower simpelweg te energiek. Zelfs tijdens de talrijke mistroostige songs ga je niet bij de pakken neerzitten. Bovendien zoekt de rockband ook meer luchtige thema’s op. Prikkelende situaties. Zo gaat op Johnny Wants To Fight zanger Josh Katz (of de ik-persoon in dit verhaal) met de vriendin van zijn beste vriend Johnny, die hij vervolgens opbelt om op te beuren, want een deel van het geheim is uitgelekt. ‘Something must have gave me away.’

En zo is dit album vaak verhalend over persoonlijke situaties. Want uiteindelijk gaat This Is How The World Ends vooral over het individu en is het geen apocalyptische plaat. Waar op het debuut toenmalig Amerikaans president Donald Trump op Die een dikke en recht-toe-recht-aan veeg uit de pan kreeg, zit de maatschappijkritiek nu verpakt in anekdotes. Bijvoorbeeld in Machine Gun, waarop de jonge hoofdpersoon onder romantische voorwaarden gerekruteerd wordt voor het Amerikaanse leger. ‘You could be a patriot.’ Al snel komt hij erachter dat de waarheid een stuk minder leuk is. ‘This is how the world is/This how they suck you in/Manipulate the broken/To suffer every consequence.’ De song eindigt vervolgens bij de grafsteen van een onschuldig meisje. Machine Gun is daardoor de meest indrukwekkende song op de plaat.

Gelukkig zijn de besproken thema’s vaak een flink stuk kleiner. Op de opvallend minieme en rustige opener Adolescent Love wordt de eerste liefde – en alle pijn die daarbij komt kijken – bezongen, terwijl Katz zich in Family afvraagt hoe hij van de geliefde zoon de kop van jut binnen zijn gezin is geworden. Het lukt Badflower dan ook goed om origineel te blijven in zijn teksten.

Muzikaal gezien houden Katz en co het wat veiliger dan voorheen. In de slotminuut van het album, tijdens My Funeral, waan je je zelfs aan het kampvuur. Maar het riffje dat de basis legt voor Sasshole is niet te versmaden en bij Stalker en Johnny Wants To Fight is het tijd voor de typerende Badflower-chaos. Als This Is How The World Ends inderdaad het begin van de Apocalyps vormt, zal er in ieder geval fijne muziek door de verzwolgen wereld suizen.