Wat een lekker verwarrend begin. Een intro dat geen intro is, maar een vier minuten durende single. Met duizenden artiesten en releases weten we natuurlijk niet precies wat er ooit wel en niet gedaan is, maar redelijk uniek mag je de aanpak van Bazart in ieder geval wel noemen. Eigenlijk is Intro meer de brug die er geslagen moest worden tussen het overweldigend ontvangen debuut Echo en opvolger 2.
Vooral in België zijn de heren van Bazart mateloos populair en ook in Nederland slaan ze behoorlijk aan. Door de jaren heen is het heel moeilijk gebleken voor moderne bands om met Nederlandstalige muziek het jongere publiek te kunnen bekoren, maar Mathieu Terryn, Simon Nuytten, Oliver Symons, Daan Schepers en Robbe Vekema slagen er wonderwel in. Alleen het moet gezegd, dat lukte ze met album nummer één net wat beter.
Het is ook niet makkelijk om door te pakken na een eerste plaat vol met klappers als Chaos, titeltrack Echo, Voodoo en bovenal de festivaltentknaller Goud. Die uitschieters ontbreken op 2. Daaraan kan je gelijk toevoegen dat een album geen uitschieters nodig heeft om gewoon goed te zijn en dat geldt hier zeker. Want veel zwakke plekken zijn er ook niet te vinden.
De singles Intro, Grip (Omarm Me) en het zeer fraaie en sterke Onder Ons met Eefje de Visser bouwen nog voort op de vibe van Echo. Maar daarna dwaalt de band langzaam meer en meer af naar minimalistische arrangementen. Vooral op Ademnood, Zonde en Het Doet Me Toch Iets is de muziek ondergeschikt gemaakt. Je zou verwachten dat dat dan ook de sterkste tracks zijn qua lyrics, maar dat valt tegen. Onder andere slottrack Nodig heeft wél dat beetje extra op bepaalde momenten, met als meest kenmerkende zinnen. ‘Zet mijn hoofd niet uit/Anders doof ik uit.’
De teksten zijn in zijn geheel sowieso een stuk directer en laten minder ruimte voor verbeelding en interpretatie. En dat is stiekem best jammer. Bazart was op debuutalbum Echo soms best een beetje vaag, maar had nog lang geen BLØF-gehalte aan woordcombinaties die niet te volgen zijn. Op het een na laatste nummer Niet Te Dichtbij/Côte a Côte blijkt dat Bazart de ambitie heeft om Wallonië ook te veroveren. De Franstalige rapper Baloji mag zijn zegje doen op de plaat. Het is een fijne afwisseling en marketingtechnisch zonder twijfel een slimme zet.
Bazart dribbelt lekker, maar vergeet op 2 een paar keer uit te halen. Wel pakken beide een-tweetjes met anderen meer dan goed uit. Het mag geen verrassing zijn als Bazart in de toekomst op die wijze scoort.
