Beth Hart is terug, en precies op tijd voor de herfst. Je ziet de bomen al verkleuren en het haardvuur knisperen, terwijl War In My Mind door je speakers klinkt op een druilerige dag. Het leven van Beth Hart gaat zeker niet altijd over rozen. Dat is ook te horen op deze plaat. Al jaren worstelt de zangeres met verslaving, depressies en haar bipolaire stoornis. Op dit album is ze naar eigen zeggen nog kwetsbaarder en open over deze gevechten dan ooit tevoren.
Met de bluesy openingstrack Bad Woman Blues levert Hart een muzikaal sterk en catchy begin af, maar blijft het qua thematiek wat lichter dan de meeste andere nummers op het album. ’Schat, ik ben een teringwijf, maar met mij is veel lol te beleven’, is de essentie.
Gevolgd door de titeltrack War In My Mind is het gevoel van de plaat meteen een stuk duidelijker. Dit nummer over haar verslaafde periode is donkerder, met een sound die, zeker wat later in het nummer, veel aan Amy Winehouse doet denken.
Beth Hart’s vertrouwde vriend, de piano, is ook op dit album de muzikale basis. Niet alleen in de meeste nummers, maar ook op de albumhoes. Deze laat Beth Hart zien achter haar favoriete instrument, met een storm boven haar hoofd die de oorlog binnenin moet laten zien. Op eigen verzoek draagt ze geen make-up en is ze niet gefotoshopt, om het rauwe gevoel van het album extra kracht bij te zetten.
De meest nare dingen zorgen soms voor de beste muziek. Dat gaat zeker op bij Beth Hart. Ze weet op War In My Mind de luisteraar een kijkje in haar hoofd vol oorlog te geven. Om dit vervolgens samen te voegen op een goed uitgevoerd album had ze daarnaast ook nog topproducer Rob Cavallo (Green Day, My Chemical Romance) aan haar zijde. Na in 2003 een keer vriendelijk te hebben bedankt voor een samenwerking met de turbulente zangeres, werd hij vijftien jaar later toch fan van haar toen hij haar hoorde spelen op een feestje.
Dat haar persoonlijke problemen duidelijk de inspiratie waren voor dit album wordt extra benadrukt op het nummer Sister Dear. Een pianoballad over haar zus, die ze in de jaren ‘90 verloor aan aids. Met die kennis, raakt de tekst je diep in je hart. I wanna talk to you/On a phone, in a house, on a hill/Wherever you want to/I was so hard on you/I was wrong for so long/Could you ever forgive me?
War In My Mind is als Beth Hart. Eerlijk en ongegeneerd. Haar gevechten met zichzelf en de oorlog in haar hoofd letterlijk bezongen. Een echte herfstplaat voor de donkere dagen.
