Zou er ooit een artikel over Isaac Gracie zijn verschenen waarin de naam Jeff Buckley niet is gevallen? Waar Gracie ook komt, zijn naam wordt altijd aan zijn grote idool verbonden. Het laat de enorme verwachtingen rond de Britse singer-songwriter zien. Slechts een paar ep’s op zak, maar toch al dé belofte van de toekomst. Kan Gracie met deze druk omgaan op zijn zelfgetitelde debuutalbum?
Gracie heeft min of meer per ongeluk het tokkelen tussen de vier muren van zijn slaapkamer ingewisseld voor het podium. Een demo van zijn liedje Last Words op Soundcloud werd tegen zijn eigen verwachting in een online hype. Dit terwijl Gracie het muziekplatform eigenlijk alleen gebruikte om voor zichzelf een centraal opslagpunt voor zijn opnames te hebben. Daar dachten luisteraars en platenbonzen anders over. Plotseling nam de aandacht en daarmee de druk op de schouders van de Brit toe. Er werd gesmeekt om een handtekening, een album, een optreden. Geen pretje voor de schuchtere Gracie, die begon te worstelen met zijn zelfvertrouwen en andere bijbehorende angsten.
Zijn mentale problemen bezorgden de 23-jarige zanger naar eigen zeggen de donkerste periode uit zijn leven. Maar als muzikant heb je gelukkig het voordeel dat je er ook inspiratie uit kunt halen. Gracie schreef zijn angst voor de druk vanuit de muziekindustrie van zich af. Het resultaat –Terrified – vormt nu de magnifieke opener van zijn debuutalbum. ‘I’m terrified/Maybe I wasn’t cut out for this’. Een ongegronde angst. Als er een nummer op Isaac Gracie staat dat bewijst dat de singer-songwriter geknipt is voor zijn vak, is het Terrified wel.
Waar veel jonge muzikanten zich in alle rust kunnen ontwikkelen voor ze doorbreken, staat Gracie al vanaf zijn eerste tekenen van leven vol in de spotlights. De ‘boosdoener’ van dit alles: Last Words. Het nummer volgt als tweede op het album (‘dan hebben we dat maar gehad’, moet Gracie gedacht hebben) en het moet gezegd: Last Words is nog altijd een bijzonder mooie track. Een Dylaneske opbouw, een stem die de meest stugge schoonmoeder nog zou doen verweken en een refrein dat in concertzalen uit volle borst zal worden meegezongen.
Waar de Brit tot nu toe vooral aandacht kreeg voor zijn rustige tracks – ook Reverie, That Was Then en All In My Mind zijn prima te pruimen voorbeelden – wil Gracie op zijn debuutplaat aantonen waar hij nog meer toe in staat is. Dit komt nog het meest tot uitdrukking in The Death Of You & I. Alle frustraties komen eruit als het refrein na anderhalve minuut losbarst. Ondersteund door een voltallige band schreeuwt Gracie de longen uit zijn lijf. Het nummer bewijst niet alleen de veelzijdigheid van Gracie als artiest, maar ook zeker zijn kwaliteiten als inventieve liedjesschrijver.
De afgelopen jaren mogen voor Isaac Gracie hectisch zijn geweest, hij heeft zich er niet door van de wijs laten brengen. De singer-songwriter geeft op zijn debuut van begin tot eind blijk van zijn enorme potentie. Gracie wisselt sfeervol en energiek continu af in elf smaakvolle tracks. De rode loper ligt al even klaar, compleet met gillende mensen en massaal toegestroomde pers, maar Isaac Gracie lijkt nu ook zelf klaar te zijn om deze te betreden.
