Lisa Lois: ‘Ik heb nu meer vrijheid dan dat ik hiervoor had’

De afgelopen jaren zagen we haar vooral optreden met liedjes van Adele, maar nu maakt Lisa Lois weer tijd vrij voor eigen materiaal. Haar nieuwe single Losing My Mind is de volgende stap binnen haar carrière die bijna tien jaar geleden van start ging door het winnen van The X Factor.

Het is zo’n zes jaar geleden dat je voor het laatst je eigen materiaal hebt uitgebracht. Waarom heeft het zo lang geduurd?

‘Nadat mijn samenwerking bij Sony Music beëindigd was, ben ik een tijdje in de war geweest over hoe ik het moest gaan doen en met welke mensen. Daarnaast ben ik heel lang opzoek geweest naar wat ik echt wilde maken. Ik dacht: als ik dit allemaal op eigen houtje wil gaan doen en alles zelf in de hand wil hebben, dan wil ik het natuurlijk wel goed doen en iets gaan maken wat ik zelf heel tof vind. Dat proces is best een zoektocht geweest met heel veel uitproberen en vallen en opstaan. Gelukkig kwam ik zo’n anderhalf jaar geleden via mijn management in contact met producer Clifford Goilo die veel samenwerkt met singer-songwriter CATALI. Met hen ben ik in de studio gaan zitten om te kijken wat er precies zou gaan gebeuren. Er was meteen een klik en na een uur hadden we gelijk al een heel tof liedje gemaakt waarbij ik meteen al een heel goed gevoel kreeg. Zo’n gevoel van: volgens mij heb ik het nu gevonden, na al die jaren.’

Waar gaat de single Losing My Mind over?

‘Het nummer gaat over een vrouw die inziet dat haar relatie stukloopt doordat ze te gefixeerd is geweest op haar partner. Ze bedoelde het goed, maar voor hem was het too much. Nu voelt ze aan alles dat hij haar gaat verlaten en haar al een tijd ontrouw is. Met haar laatste wanhoopskreet doet ze er alles aan om hem bij zich te houden en de relatie te redden.’

De single heb je in eigen beheer opgenomen en zonder de hulp van een label uitgebracht. Bij Sony Music behaalde je met je eerste twee albums de Top 10. Toch ben je daar weg gegaan. Vanwaar die keuze?

‘Het was absoluut niet mijn beslissing om daar weg te gaan, en in eerste instantie was ik ook niet heel blij met die beslissing. Omdat er binnen het bedrijf er een aantal verschuivingen plaatsvonden, moesten een aantal artiesten, waaronder ikzelf, het ontgelden. Een major label als Sony wil natuurlijk zoveel mogelijk geld aan je verdienen en op dat moment was dat bij mij helaas niet aan de orde. Ik begreep die beslissing dus heel goed, maar vond het natuurlijk wel erg jammer omdat ik al zo’n acht jaar met ze samenwerkte. En hoewel ik de situatie in het begin heel klote vond, heeft het me uiteindelijk veel meer opgeleverd. Ik heb het nu veel drukker dan voorheen en ik kan zelf bepalen wat ik doe terwijl er niemand is die tegen me zegt: zou je dat wel doen of is dat wel verstandig? Ik heb meer vrijheid dan dat ik hiervoor had en dat vind ik eigenlijk alleen maar heel erg positief.’

Staat er ook een nieuw album of ep op de planning?

‘We hebben een aantal liedjes klaarliggen die we gedurende het jaar willen gaan uitbrengen. Mijn doel is wel om met een ep te komen, maar het ligt er ook maar net aan hoe deze nieuwe single opgepakt gaat worden. Ik heb nu niet de luxe om meteen een album in eigen beheer te droppen en vervolgens te gaan zitten afwachten hoe dat het zal gaan doen. Maar ik vind het wel leuk om het op deze manier te doen door te gaan kijken hoe er op deze nieuwe muziek gereageerd gaat worden en of er iets uit voort gaat komen. Daarna zien we wel verder. Ik hoop in ieder geval dat het goed aanslaat.’

Het is dit jaar precies tien jaar geleden dat je The X Factor won. Wat is in die tien voorbije jaren het grootste leermoment geweest?

‘Dat zijn er heel veel geweest. Toen ik net begon was ik natuurlijk zo groen als gras, ondanks dat ik daarvoor al muziek maakte, in verschillende bandjes zong en studies volgde aan de rockacademie en de Herman Brood Academie. Ik wilde sowieso de muziek in, maar de vraag was natuurlijk hoe ik dat moest gaan aanpakken. Een programma als The X Factor is dan natuurlijk een hele mooie springplank. Het hele programma op zich was al een groot leermoment omdat ik daardoor te maken kreeg met dingen die ik nog helemaal niet kende. Ik was bijvoorbeeld nog nooit op televisie geweest en was al die camera’s helemaal niet gewend. In een jaar tijd moest ik echt een stuk volwassener worden door alles wat er toen gebeurde. Een ander groot leermoment is dat ik erachter ben gekomen dat het heel belangrijk is dat je (hoe cliché ook) altijd dicht bij jezelf moet blijven. Daar kom je toch echt het verste mee denk ik.’

Omdat het zolang geleden is dat ik eigen materiaal heb uitgebracht, voelt het nu ook een beetje als nu of nooit

Voel je een extra druk om je als artiest te bewijzen omdat je er qua eigen materiaal zo lang uit bent geweest?

‘Ja, absoluut. Bij mij is het zo dat ik eigenlijk altijd al een onwijze drang heb om iets te bewijzen. Dat is ook iets wat me soms een beetje nekt. Ik leg de lat voor mezelf gewoon heel erg hoog. Omdat het zolang geleden is dat ik eigen materiaal heb uitgebracht, voelt het nu ook een beetje als nu of nooit. Als dit niet werkt weet ik echt niet meer wat dan wél werkt. Niet dat ik dan meteen zou opgeven, maar ik ben natuurlijk ook geen achttien meer en in de popmuziek heb je toch wel een soort van een houdbaarheidsdatum.’

Maar kun je nog wel steeds leven van de muziek?

‘Jazeker. Alles waar ik mijn geld in de afgelopen tien jaar mee heb verdiend, heeft met muziek te maken. Ik heb nooit naar een bijbaantje hoeven zoeken, gelukkig! Er zijn vaak genoeg mensen die aan me vragen waar ik dan van leef, maar het betekent niet dat als je niet elke dag met je gezicht op tv komt of niet op de radio te horen bent, dat je dan geen geld verdient. Er zijn genoegen manieren om aan geld te komen binnen de muziek en daarbij verdien ik ook nog steeds geld aan de dingen die ik in het verleden heb uitgebracht. Ook treed ik nog steeds heel veel op, heb ik onlangs natuurlijk de Adele tour gedaan en ik zing heel veel radio-jingles in.

In het verleden heb ik ook backing vocals bij Trijntje Oosterhuis gedaan wat ook heel leuk was en leerzaam om te doen. Ik ben haar nog steeds heel dankbaar dat ze mij die kans heeft gegeven, ook al werd er destijds een beetje lullig over gedaan. Sommige mensen vonden namelijk dat ik gedigereerd was tot achtergrondzangeres. Je kunt me echt niet kwader krijgen door dat soort dingen te zeggen. Als je in een achtergrondkoortje staat, is het eigenlijk veel harder werken dan wanneer je op de voorgrond staat, maar goed. Dat is een bijzaak. Ik zie het in ieder geval nog steeds als een eer dat ik er destijds voor gevraagd werd. Dus ja, alles wat ik heb gedaan en nu doe heeft gelukkig nog steeds met muziek te maken. Ik kan me ook niks anders voorstellen. Ik zou niet weten wat ik anders zou moeten doen, want ik kan verder niet zoveel, dus hopelijk kan ik op deze manier nog flink wat jaartjes verder’.

Ik kan nou eenmaal geen plaat uitbrengen met verschillende stijlen. Je hebt dan geen identiteit en dat is wel belangrijk

Tijdens je deelname aan The X Factor zagen mensen je vooral als een rockchick, terwijl je zelf meer uit pop/funk/soul-hoek komt. Zou je nu (na al die ontwikkelingen binnen je carrière) toch niet een keer aan een rockplaat willen wagen?

‘Nee, ik heb voor nu niet heel erg de drang om aan die ‘zogenaamde’ status van een rockchick te voldoen. Voor The X Factor deed ik natuurlijk wel veel meer aan rock, maar mijn smaak veranderde gewoon. Ik had de voorkeur voor een bepaalde muziekstijl. Daarom vond ik het heel jammer dat ik tijdens The X Factor de stempel van een rockchick kreeg, en dat was eigenlijk puur vanwege het feit dat ik toen zwart haar had, tatoeages op mijn lichaam heb en een piercing droeg. Kijk, ik zeg nooit nooit want ik vind ik het leuk om met verschillende muziekstijlen aan de slag te gaan en ik ben ook echt niet gebonden aan één bepaalde stijl, maar ik kan nou eenmaal geen plaat uitbrengen met verschillende stijlen. Je hebt dan geen identiteit en dat is wel belangrijk.’

Een paar jaar geleden ben je door Europa op tournee gegaan om het voorprogramma van de soulzanger Allen Stone te verzorgen. Daarmee mocht je proeven aan een internationaal avontuur. Heb je daar met je nieuwe single Losing My Mind ook plannen voor?

‘Plannen zijn er niet maar de ambities natuurlijk wel. Ik ga het eerst hier proberen, hoewel ik sommige mensen ook wel weer hoor zeggen dat ik het juist andersom moet gaan doen. Dus eerst in het buitenland. Mocht een liedje daar dan aanslaan, dan volgt Nederland vanzelf. Dat hebben we jaren geleden bijvoorbeeld bij Do gezien. Heaven was in Amerika destijds een gigantische hit, maar hier wist nog niemand wie zij was. En omdat het nummer daar zo’n succes was, pikte Nederland het uiteindelijk ook op. Maar goed, ikzelf ga gewoon voor safe door het eerst hier te proberen.’

De laatste jaren hebben we je vooral met liedjes van Adele in het land zien optreden. Wat zit er de komende maanden in qua live-optredens? 

‘Tot nu toe zijn dat alleen nog besloten optredens, hoewel ik onlangs wel bij een boekingsbureau ben geweest om wat plannen te bespreken en waarvan ik hoop dat die ook doorgevoerd gaan worden. Het is een groot risico omdat ik nu net een nieuwe single heb uitgebracht en je eigenlijk pas echt wordt geboekt voor optredens wanneer je een hit in handen hebt. Ik heb er in ieder geval een goed gevoel over. En als het allemaal lukt gaan we later in het jaar ook weer verder met de Adele tour in de vorm van een reprise. Dat vind ik ook superleuk om te doen, dus qua optredens heb ik dat in ieder geval alvast in het vooruitzicht!’

Losing My Mind van Lisa is nu verkrijgbaar
Fotografie: Alexander Klement