Mijn all time favourite is Old Man van Love, afkomstig van het illustere album Forever Changes uit 1967.
Het nummer heeft een ongrijpbaar thema dat tussen liefde, levenswijsheid en geloof zweeft. Gebracht met de breekbare en daarin eerlijke stem van Bryan MacLean, ondersteund door zijn prachtige gitaarspel en ingetogen maar langzaam opbloeiende orchestratie van strijkers en blazers. De urgentie waarmee het nummer gebracht wordt is direct voelbaar. Maar het is voorbij voordat je je vinger erop kan leggen. Misschien is dat wel een van de belangrijkste reden dat ik dit nummer in de spotlight wil zetten: die drie minuten blijven altijd spannend, hoe vaak je ze ook hoort.
