Het enthousiasme was groot toen ROSALÍA vorige week haar nieuwe album LUX aankondigde, een plaat waarop de Spaanse zangeres samenwerkt met het London Symphony Orchestra. Een klassieke insteek van de muziek dus. ‘Habemus album’ waren de geestige woorden waarmee ROSALÍA die aankondiging deed. Spannend was nog wel hoe dat zou klinken: de populaire zangeres in combinatie met een klassiek symfonieorkest. De eerste single Berghain geeft daar alvast enig inzicht in. Het nummer opent met het nodige strijkerswerk van het London Symphony Orchestra om vervolgens te ontbranden met behulp van een indrukwekkend, maar ook onheilspellend koor. Dit openingsgedeelte van Berghain kan zo in Carmina Burana van Carl Orff worden geplaatst zonder dat het zou opvallen.
Door de klassieke muziek heen kronkelt steeds meer experiment, zeker als ROSALÍA de microfoon laat aan Björk en Yves Tumor. Björk björkt er hevig op los met haar kenmerkende benadering van muziek, terwijl Yves Tumor onophoudelijk ‘I fuck you till you love me’ spuwt. Een zin die op papier klinkt als een totale mismatch met klassieke muziek, maar verrassend goed binnen het bombastische en chaotische (in positieve zin) geheel past. Als we ons baseren op Berghain lijkt ROSALÍA met LUX een onvoorspelbaar album uit te gaan brengen. En wij zijn er vast klaar voor om achttien nummers lang verrast te worden door de Catalaanse superster.
