Het debuutalbum van Ava Max is officieel hier. De nog vrij nieuwe popartiest brengt met Heaven & Hell een full length album met 15 nummers uit. Bekend van hits als Sweet but Psycho en So Am I kon je er bijna vanuit gaan dat dit een standaard popalbum zou worden. Toch weet Ava Max een eigen draai te geven aan haar eerste full length plaat.
Het album opent met H.E.A.V.E.N. Een liedje dat nog niet eerder als single is uitgekomen. Deze song klinkt vanaf het begin al heel anders dan de hitjes die ze tot nu toe gemaakt heeft. Daarbij duurt het maar net iets langer dan anderhalve minuut. Met dit nummer laat de zangeres zien dat ze meer kan dan alleen popliedjes maken. Sweet but Psycho en So Am I zijn erg vrolijk en catchy, H.E.A.V.E.N is wat meer down to earth en instrumentaal.
De liedjes die daarna volgen zijn standaard popnummers die wat meer weg hebben van de hits die tot nu toe enorm populair waren. Ava deelde eerder dat het haar doel was om een album te creëren waar geen van de nummers op elkaar leken. Dat is niet echt gelukt. De eerste paar songs zijn allemaal ontzettend pakkend maar niet uniek genoeg om te onthouden.
Het liedje dat er uitspringt is Born to the Night. Een scherp oor hoort dat het refrein van deze track wel heel veel lijkt op het refrein van Major Tom – Coming Home van Peter Schilling. En deze overduidelijke overeenkomst heeft een reden. Ava Max heeft namelijk het refrein van Major Tom gesampled voor dit nummer. Ondanks de sample is Born to the Night enorm uniek. Ava heeft van een echte klassieker een sterk staaltje women empowerment gemaakt. In het liedje bezingt ze hoe ze ondanks alle tegenslagen nog steeds de kracht kan vinden om haar angsten te overwinnen.
Ava wilde in dit album eigenlijk twee totaal verschillende albums creëren. Heaven & Hell. De eerste nummers van het album behoren tot het Heaven gedeelte, dat eindigt met een van haar nieuwe singles Torn. Het eerste liedje van de duistere kant is, hoe toepasselijk, Take You To Hell. Dit deel van de plaat heeft overduidelijk een ander karakter dan het eerste deel. De nummers op het tweede gedeelte zijn nog steeds onvervalste popliedjes, maar toch merk je dat het een wat duistere sfeer heeft.
Een ander nummer dat er uitspringt is Belladonna. Het is een rustiger liedje dan de andere op het album. Toch heeft het een heel catchy refrein waarbij je meteen de neiging hebt om mee te zingen. Daarnaast laat Ava in dit nummer een paar ongelooflijke uithalen horen, waardoor het bijna lijkt alsof je naar Ariana Grande luistert.
Het album sluit af met So Am I, Salt en Sweet But Psycho. Dit zijn drie van haar bekende singles. Na een album vol nieuwe nummers voelt het met dit trio als thuiskomen bij het einde van de tracklist. Ondanks dat deze hits al honderden keren te horen zijn geweest op de radio, blijven het heerlijke nummers om naar te luisteren.
Ava Max is een vrij algemene popartiest. Toch weet ze op haar manier een redelijk originele draai te geven aan dit album. Ondanks dat het niet gelukt is om alle nummers uniek te maken, creëert ze toch een album vol pakkende hits.
