Zoek je een moeilijke ronde voor een muziekquiz? Vraag deelnemers dan eens om nummers van Cigarettes After Sex te herkennen. Elk nummer volgt immers hetzelfde patroon: dromerige instrumenten met daaroverheen de roomzachte stem van frontman Greg Gonzalez. Op het nieuwe album Cry vechten schoonheid en eentonigheid om onze hand, met die eerste als overtuigende winnaar.
Het optreden van Cigarettes After Sex op de afgelopen editie van Best Kept Secret was exemplarisch voor de tweespalt die de muziek van de band oproept: een flinke club mensen verliet al snel de tent onder het motto ‘saai en eentonig’. De andere groep staarde een uur lang verwonderd voor zich uit onder het motto ‘schitterend en betoverend’. De muziek van Cigarettes After Sex: je moet ervan houden. Gonzalez en consorten trekken zich nergens wat van aan: op Cry heeft de band geen nieuwe verflaag op de muziek aangebracht, hooguit wat afgebladderde plekjes aangestipt.
Dat is meteen het makkelijkst te maken kritiekpunt ten aanzien van Cry: het lijkt wel héél erg op debuutalbum Cigarettes After Sex uit 2017. En ja, daar is geen speld tussen te krijgen. Maar aan de andere kant: daarmee is de plaat ook direct nét zo schitterend als haar voorganger. Gonzalez heeft een wat androgyne stem, die perfect aansluit op de ambient popmuziek van zijn bandgenoten. Direct vanaf openingsnummer Don’t Let Me Go weet de band een intieme sfeer te creëren waardoor je direct geneigd bent je ogen dicht te doen en alles om je heen te vergeten.
Met Don’t Let Me Go is ook meteen een hoogtepunt van Cry genoemd. De zanglijn in het refrein is schitterend en geeft de wat dunne lyrics op een of andere manier enorm veel cachet. Het is over de breedte van het album een verdienste van Gonzalez. De Nobelprijs voor de Literatuur zal hij nooit winnen, maar hij zingt zijn teksten over de liefde (of het praktiseren ervan) zo gevoelig – misschien is ‘lief’ zelfs wel het beste woord’ – dat ze veel impact hebben.
Met Heavenly zet Cigarettes After Sex – zij het subtiel – een afwijkend type nummer neer. Het tempo ligt hoger, de zang is helderder en de gitaar heeft een grotere rol. Een zwoel, warm nummer dat een gevoel van melancholie opwekt. You’re The Only Good Thing In My Life valt op voor de veelbelovende opbouw richting het outro. Jammer genoeg is dit outro veel sneller klaar dan je zou willen.
Als je nog niet weggedroomd was, brengen slotnummers Falling In Love (met Each Time You Fall In Love van het vorige album in het achterhoofd, beginnen nu zelfs de songtitels op elkaar te lijken) en Pure je definitief naar de hoogste stand van mindfulness. Hetzelfde recept, dezelfde heerlijke smaakbeleving. Een prachtig, melodieus einde van de plaat.
Luisteren naar Cry kan twee kanten opgaan: het is voor te stellen dat mensen de muziek op het album afdoen als eentonig, saai en daarmee langdradig. Muzikaal gezien is er weinig veranderd sinds het debuutalbum en daarmee beschikt Cigarettes After Sex over twee min of meer vergelijkbare albums. Maar wie de schoonheid van deze muziek heeft omarmd, zal daar geen problemen mee hebben. Het mag een herhaling van zetten zijn, Cigarettes After Sex levert overtuigend wat er van ze gevraagd wordt. En zolang die vraag gesteld blijft worden, zullen ze daar gelukkig niks aan veranderen.
