Er is doom-metal en er is Divide and Dissolve (D&D), het project van multi-instrumentalist Takiaya Reed. De geboren Texaanse, getogen Australische en inheemse Cherokee van origine, is het enige vaste lid, nadat drummer Sylvie Nehill in 2023 de band verliet. Insatiable heet de nieuwste plaat van D&D, want onverzadigbaar, de meest vervuilende en veeleisende diersoort die we zijn.
Dit onderwerk is bekend terrein voor doom-metal bands, die met hun trage, vaak logge, beukende muziek de mensheid ervan probeert te doordringen dat het gekozen pad doodlopend is. D&D voegt daar, als zwarte vrouw, nog een dimensie aan toe. Volgens Reed spreekt de muziek van D&D voor zich en zijn er geen teksten nodig. Het is duidelijk waarin de onderwerpen van deze muzikant geworteld zijn, waar ze in het persoonlijke leven mee te maken heeft gehad, en hoe het onlosmakelijk is verbonden met de zwarte geschiedenis.
Hoewel D&D een één-vrouwsband is, wordt Reed op Insatiabale bijgestaan door verschillende percussionisten, terwijl Nicholas Wilbur, net als op Systematic uit 2023, achter de knoppen zat en de eindmix verzorgde.
Zoals reeds vermeld is Takiaya Reed multi-instrumentalist en dat geeft haar de tools om de massieve gitaarsound bij vlagen luchtiger te maken, bijvoorbeeld met saxofoon (zelfs haar originele habitat) en ander blaasinstrumenten zoals (vermoedelijk) hobo (op de tracks Loneliness en de gevoelige album-afsluiter Death Cult). Zodoende bevat haar werk, maar zeker Insatiable, tussen het geweld ook tracks die het midden houden tussen ambient en drone.
Sommige tracks zoals Monolithic en Provenance beginnen met meerder lagen van rustige saxofoon, maar na de verleidelijke intro’s trillen de nietsvermoedende muren na verloop van tijd door de gitaarklanken die via zowel gitaar- als basversterkers gaan. Dan heeft u een beeld.
Het vijfde album van D&D opent met Hegemonic, een intro met rustig pulserende synths gevolgd door opera-achtige vocalen, waardoor we meteen aan het begin al kennis maken met de meer meditatieve kant van Reed. Dit komt later nog een keer terug op Grief, zover bekend het enige nummer uit D&D’s verder instrumentale oeuvre, waarop Reed’s stem daadwerkelijk te horen is. Ook al is het spookachtige vervormd en is de tekst slechts vaag te horen: ‘I don’t know what I’m supposed to do / I’m so lonely without you’.
Divide and Dissolve is een buitengewoon interessant project en met het veelzijdige Insatiable horen we maar weer eens de sprekende kracht van muziek, in een tijdperk dat erom vraagt.
