Een bekend fenomeen in de muziekwereld is de ‘supergroep’: bandleden van grote, bekende bands die zich verenigen onder een nieuwe naam. Dat wil overigens niet altijd zeggen dat de kwaliteit gewaarborgd is. Onder andere de voormalig drummer van Dream Theater en de gitarist van Deep Purple startten in 2011 Flying Colors, inmiddels drie studioalbums onderweg. En we kunnen vast verklappen: aan kwaliteit is niet ingeleverd.
De eerste track, The Loss Inside, knalt er meteen gigantisch hard in. Met een progrockriff van jewelste en een episch refrein is dit meteen al de beste track van het album. Dat betekent overigens niet dat wat erna volgt slecht is. Integendeel: track twee is More en gaat in dezelfde sneltreinvaart verder. Het was de eerste single van dit album en is echt representatief voor de rest van de plaat.
Eén van de andere singles is Love Letter. Een aangename variatie die precies op het juiste moment op de plaat zijn intrede doet. Het klinkt een beetje als The Beatles, in combinatie met de meerstemmige koortjes van Beach Boys en zelfs een vleugje Mika. Hiermee heeft Flying Colors één van zijn meest pakkende nummers geschreven. Ook zijn er nog wat Tool-invloeden te horen, en wel op Cadence, een mooi, meer midtempo rocknummer. Naast de heerlijke achtergrondzang maken ook de toegevoegde strijkers het tot één van de hoogtepunten van Third Degree.
Er staat eigenlijk maar één nummer op het album dat niet meteen overdondert: You Are Not Alone. Hierop gaat Flying Colors voor een meer klassieke ballade, die af en toe wat geconstrueerd overkomt. Daar staat tegenover dat het nummer wel een heerlijke gitaarsolo herbergt. Je moet vier minuten geduld hebben, maar dan heb je ook wat.
De elf minuten durende afsluiter Crawl laat nog één keer de kracht van Flying Colors horen. Het doet sterk denken aan Muse, terwijl het refrein wat meer naar typische poprock neigt. Later doet ook de fluit nog zijn intrede, waardoor de naam van Ayreon soms te binnen schiet. Met een gitaaruitbarsting, en vervolgens een rustiger stuk, is Crawl een waardig slotstuk van het album.
Third Degree zou zomaar eens een kanshebber voor album van het jaar kunnen zijn. Bij ondergetekende in ieder geval. Helaas is Flying Colors nog niet echt een bekende naam, maar mensen: geef het een kans! En mocht je in december, als de eindejaarslijstjes gemaakt worden, nog steeds niet overtuigd zijn: vrijdag de dertiende van die maand staan ze in de 013 in Tilburg.
